Grzybica organizmu – przyczyny, objawy, leczenie

Grzybica ogólnoustrojowa, potocznie zwana jest po prostu zagrzybieniem organizmu. To bardzo niebezpieczna choroba zakaźna. Związana jest z namnożeniem drożdżaków z rodziny Candida. Ze względu na fakt, że jest bardzo trudna w rozpoznaniu, może rozwijać się przez długie lata bez postawienia trafnej diagnozy. To wszystko przez to, że doskonale kamufluje swoją obecność. Jej objawy są zazwyczaj typowe dla innych schorzeń. Jednocześnie jest również bardzo niebezpieczna. Nieleczona może skutkować rozwojem często śmiertelnej sepsy. Poznaj objawy grzybicy oraz dowiedz się, w jaki sposób przebiega odgrzybianie organizmu.

Czym jest grzybica ogólnoustrojowa?

Candida Albicans jest grzybem z rodziny drożdżaków. Stanowi składnik naszej mikroflory jelitowej, w której występuje w sposób naturalny. Pełni on przy tym szereg funkcji. Wśród tych najważniejszych wyróżniamy usuwanie resztek pokarmu, które powstały podczas procesu przemiany materii oraz wydalanie toksyn. Wpływa również na odporność organizmu.

W przypadku zdrowej osoby jego obecność nie przynosi żadnych skutków. Problem następuje jednak wtedy, kiedy dochodzi do spadku odporności, a w organizmie stworzone zostają warunki idealne do jego namnożenia. Mówi się wówczas o tym, że doszło do zagrzybienia.

Namnażaniu towarzyszy wydzielanie toksyn szkodliwych dla ludzkiego zdrowia. Nazywa się je mykotoksynami. Wraz z rozprzestrzenianiem się choroby dochodzi do powiększenia się terytorium objętego przez grzyby. Tym samym zwiększa się również stopień zatrucia organizmu.

W przeciwieństwie do grzybicy skóry choroba ta jest znacznie poważniejsza i przy tym trudniejsza do wyleczenia. Zagrzybienie organizmu powoduje bowiem niewydolność narządów, które atakuje. Warto przy tym wiedzieć, że ta niezwykle męcząca dolegliwość może dotyczyć różnych organów. Będzie to miało wpływ na towarzyszące jej objawy.

Przyczyny grzybicy organizmu

Zakażenia grzybicze mają ścisły związek z zaburzeniami mikroflory jelitowej. Stan ten spowodowany jest zazwyczaj przez takie czynniki, jak:

• Długotrwała antybiotykoterapia,
• Dieta obfitująca w cukry,
• Spożywanie dużych ilości alkoholu,
• Palenie papierosów,
• Przyjmowanie leków antykoncepcyjnych,
• Przyjmowanie sterydów,
• Niedobór witamin z grupy B, żelaza lub cynku,
• Nowotwory i terapie z nimi związane
• Zabiegi operacyjne,
• Dializy,
• Cukrzyca,
• Przewlekły stres,
• Spożywanie zbyt dużej ilości kawy,
• Korzystanie z publicznych toalet,
• Niedostateczna higiena osobista,
• Zatrucie metalami ciężkimi,
• Atopowe zapalenie skóry,
• Dożylne stosowanie narkotyków,
• Rozległe oparzenia,
• Choroby krwi,
• Niektóre choroby endokrynologiczne,
• Przeszczepy.

Aby nie dopuścić do namnożenia się grzybów, warto prowadzić odpowiedni tryb życia. Wskazane jest przede wszystkim unikanie czynników, które mogą powodować zagrzybienie. W celu wspomagania rozwoju dobrych bakterii w jelitach, a tym samym zbudowania korzystnej mikroflory zaleca się również:

• Włączenie do diety preparatów z bakteriami probiotycznymi,
• Przyjmowanie naturalnych prebiotyków,
• Wzbogacenie diety o duże ilości warzyw i błonnika pokarmowego,
• Spożywanie dużej ilości kiszonych produktów,
• Spożywanie jogurtów z bakteriami probiotycznymi.

Zakażenia grzybicze – podział

Zakażenia grzybicze możemy podzielić na egzogenne oraz endogenne. O grzybicy egzogennej mówimy wówczas, kiedy za stan chorobowy odpowiedzialne są grzyby pochodzące ze środowiska zewnętrznego. Nie stanowią one zatem naturalnej flory bakteryjnej człowieka.

Źródła zakażeń grzybiczych endogennych należy natomiast upatrywać w grzybach bytujących w organizmie. Za stan chorobowy odpowiada najczęściej drożdżak z rodzaju Candida. Szacuje się, że nawet 60% przypadków może być spowodowane właśnie przez jego namnażanie.

Ze względu na rodzaj grzybów grzybicę możemy podzielić na:

• Kandydozę — spowodowaną namnożeniem się grzybów z rodzaju Candida. Może ona pojawiać się w różnym obrębie ciała człowieka. Stan zaawansowania choroby zależy zazwyczaj od czynników sprzyjających ich rozwojowi.
• Kryptokokozę — spowodowaną przez drożdżaki z rodzaju Cryptococcus neoformans. Grzyby te atakują zazwyczaj układ nerwowy, płuca, skórę i tkankę podskórną.
• Aspergilozę — wywołaną przez grzyby pleśniowe, zwane potocznie kropidlakami. Osoby zdrowe nie doświadczają żadnych skutków związanych z zetknięciem z tymi grzybami. Jest to związane z tym, że zazwyczaj nie powodują one żadnych objawów chorobowych. Są jednak bardzo niebezpieczne dla osób zmagających się z przewlekłymi chorobami układu oddechowego oraz z zaburzeniami funkcjonowania układu immunologicznego.
• Mukormykozę — stosunkowo rzadkie schorzenie. Nazywana jest również grzybicą oportunistyczną, gdyż rozwija się u osób, u których doszło do znacznego obniżenia odporności. Choroba wywołana jest przez grzyby z rzędu Mucorales.

Objawy grzybicy ogólnoustrojowej

O grzybicy ogólnoustrojowej mówimy dopiero wtedy, kiedy grzyby przedostają się do krwiobiegu. Zaczynają wówczas atakować kolejne narządy. Objawy towarzyszące temu stanowi zależne są zatem od tego, na jakim etapie zakażenia jesteśmy. Istotne jest również miejsce zainfekowania. Należy bowiem pamiętać o tym, że choroba ta stopniowo atakuje kolejne organy.

Warto zaznaczyć, że grzyby do namnażania potrzebują cukru. Dzieje się tak dlatego, że żywią się węglowodanami prostymi. Z tego też powodu typowym objawem grzybicy jest zwiększona ochota na słodycze. Karmienie tych pasożytów nie jest jednak dobrym rozwiązaniem. Sprawia, że zakładają kolonie i rozwijają się w dynamicznym tempie.

Zazwyczaj grzyby rozpoczynają namnażanie od układu pokarmowego. W pierwszej kolejności dochodzi do zaatakowania jelita grubego. Objawy grzybicy powodują zatem typowe dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Występują: zaparcia, biegunki, wzdęcia, gazy, problemy z oddawaniem stolca, bóle brzucha, nudności, zaburzenia trawienne oraz nieprzyjemny zapach z jamy ustnej.

Jak widać, dolegliwości te nie są specyficzne. Przez to właśnie na tym etapie choroby ciężko mówić o zakażeniu grzybiczym. Pacjent diagnozowany jest zatem w kierunku innych schorzeń, a grzyby mają czas na dalszy rozwój.  Wraz z krwią przedostają się do pozostałych narządów i atakują je. Powoduje to tym samym ich niewydolność, której towarzyszą różnorodne objawy. Rozpoczyna się leczenie pacjenta, lecz rzadko kiedy źródła dysfunkcji narządów upatruje się właśnie w grzybicy. Warto zatem samemu zadbać o regularne pozbywanie się grzybów z organizmu.

Grzybica organizmu objawy

Namnażanie drożdżaków nie pozostaje bez wpływu na pacjenta. Podczas tego procesu dochodzi do uwalniania toksyn, które z czasem mogą zatruć nawet cały organizm. Towarzyszą temu takie objawy jak:

• Przewlekłe zmęczenie,
• Wzmożona liczba infekcji,
• Pojawianie się stanów zapalnych,
• Senność,
• Obniżenie nastroju,
• Zaburzenia hormonalne,
• Obniżone libido,
• Afty, pleśniawki, zajady,
• Alergie,
• Wysypki,
• Bóle kości i stawów,
• Bóle pochodzenia reumatycznego,
• Bolesna i obfita menstruacja,
• Podwyższony poziom enzymów wątrobowych,
• Nawracające schorzenia zatok,
• Problemy z koncentracją,
• Stany depresyjne,
• Bezdech senny,
• Próchnica,
• Paradontoza,
• Cukrzyca,
• Stwardnienie rozsiane,
• Dna moczanowa,
• Trądzik różowaty,
• Zapalenie gruczołu krokowego,
• Łuszczyca.

Objawy grzybicy powodują zatem powstawanie wielu różnych schorzeń. Warto w tym wypadku zdecydować się na odgrzybianie organizmu. Zaniechanie tego działania sprawi, że zauważymy nawracające stany zapalne w obrębie różnych układów i narządów. W zaawansowanym stadium choroby dochodzi do zatrucia całego organizmu i niewydolności ze strony wszystkich narządów. Stan ten zagraża życiu pacjenta. Nazywamy go posocznicą drożdżakową.

Posocznica drożdżakowa

Posocznica drożdżakowa zwana jest potocznie sepsą. Stan ten wywołany jest gwałtowną reakcją organizmu na zakażenie. Jest bardzo niebezpieczny, gdyż zdrowie pacjenta bardzo szybko się pogarsza. Samą posocznicą nie możemy się zarazić. Dojść może jednak do zakażenia chorobą zakaźną, która ten stan wywołała.

Początkowo jej objawy wskazują na grypę. Pojawia się: gorączka, osłabienie, ból gardła i mięśni, oraz przyspieszone bicie serca i oddech. W niektórych przypadkach objawy te jednak mogą być odwrotne. Zauważymy wtedy widoczny spadek temperatury, obniżone ciśnienie oraz duszności.

Stan ten niestety się pogłębia. Wraz z jego rozwojem dochodzi do wyniszczenia naczyń krwionośnych, uszkodzenia układu oddechowego oraz powstawania zatorów. Tylko szybkie rozpoczęcie leczenia szpitalnego może zapobiec śmierci pacjenta.

Diagnostyka

Warto wspomnieć, że zagrzybienie organizmu jest ciężkie w zdiagnozowaniu. Dzieje się tak dlatego, że objawy mu towarzyszące są charakterystyczne dla wielu innych chorób. Stąd też lekarze rozpoczynają leczenie tych dolegliwości, nie zastanawiając się nad ich przyczyną. Wynika to przede wszystkim z tego, że nadal bardzo mało mówi się o tym, że wiele dręczących nas chorób jest wynikiem zakażenia grzybiczego.

Na początku wizyty lekarz przeprowadza stosowny wywiad lekarski, dzięki któremu bliżej poznaje pacjenta. Dopytuje o jego choroby, stosowane leki, przebyte wcześniej operacje, oraz styl życia.

W przypadku podejrzenia grzybicy zlecone zostają dokładniejsze badania. Zależne są one jednak od lokalizacji przypuszczalnego zakażenia. Zazwyczaj wykonuje się posiew krwi, badanie obrazowe oraz kolonoskopię.

Sposoby na odgrzybienie organizmu

Istnieją różne sposoby na odgrzybienie organizmu. To, jaki z nich zastosujemy, zależy w głównej mierze od tego, czy choroba objęła już inne narządy. W przypadku grzybicy ogólnoustrojowej koniecznie jest bowiem leczenie farmakologiczne. Stosowane są odpowiednie doustne środki przeciwgrzybiczne wydawane na receptę. Nie obejdzie się zatem bez wizyty u lekarza, który poprowadzi stosowne leczenie.

Zaniechanie pomocy u specjalisty może bowiem prowadzić do namnażania grzybów. Konsekwencją tego działania będzie pogorszenie się stanu zdrowia pacjenta, co może skończyć się zakażeniem całego organizmu. W przypadku pojawienia się posocznicy, niezbędne jest szybkie rozpoczęcie hospitalizacji i wprowadzenie leczenia dożylnego.

Leczenie nie będzie jednak skuteczne bez odpowiedniej diety.

Należy przede wszystkim wyeliminować wszystkie produkty, które mogłyby stanowić źródło pożywienia dla grzybów. Bezwzględnie przeciwwskazane są:

• Cukier,
• Słodycze,
• Słodzone napoje gazowane,
• Fast foody,
• Alkohol,
• Produkty wysoko przetworzone,
• Owoce,
• Soki owocowe,
• Drożdże,
• Miód,
• Produkty z białej mąki,
• Deserki mleczne,
• Płatki zbożowe,
• Sery pleśniowe i żółte.

Są to bowiem produkty, które zawierają węglowodany proste. Zaleca się natomiast, aby swój codzienny jadłospis wzbogacić o duże ilości błonnika pokarmowego oraz żywe kultury bakterii probiotycznych.

Odgrzybianie organizmu

Niezwykle ważne jest również regularne odgrzybianie. Możemy to zrobić domowymi sposobami. Najczęściej polecanym preparatem, który wykazuje silne działanie przeciwgrzybiczne, jest olej z oregano. W jego skład wchodzi aż 50 substancji zwalczających bakterie i grzyby.

Zadaniem olejku z oregano jest zahamowanie namnażania wszelkiego rodzaju drobnoustrojów. Wykazuje on również inne działania, które pozytywnie wpływają na nasze zdrowie. Nie należy jednak przesadzać z długością kuracji. Przyjmuje się bowiem, że olej z oregano nie powinien być spożywany dłużej niż przez tydzień. Po tym czasie należy zrobić sobie krótką przerwę. Należy również wdrożyć do swojej diety odpowiedni probiotyk, który odbuduje florę jelitową, aby nie dopuścić do nawrotu choroby.

Grzybobójczo działają również takie substancje i zioła jak:

• Czosnek i olej czosnkowy,
• Wyciąg z pestek grejpfruta,
• Wrotycz,
• Kora dębu,
• Piołun,
• Soda oczyszczona,
• Tymianek,
• Macierzanki,
• Kminek,
• Czarnuszka,
• Goździki,
• Wilkakora,
• Zielona herbata,
• Kora La Pacho,
• Olejek z drzewa herbacianego.

Na rynku dostępne są także naturalne preparaty wspomagające walkę z drożdżakami. Jednym z nich jest Caprylic Acid, czyli kwas kaprylowy. Należy on do kwasów tłuszczowych, stanowiących alternatywę dla antybiotykoterapii. Caprtlic Acid jako kwas poprawia mikroflorę jelit, co wywiera pozytywny wpływ na cały układ pokarmowy. Istotne jest również to, że preparat kontroluje apetyt oraz zmniejsza chęć sięgnięcia po słodycze.