Nie da się ukryć, że leczenie depresji jest typowo farmakologiczną terapią. Ciężki do zwyciężenia przez lekarzy jest opór w pacjentach przed stosowaniem leków psychotropowych.
Chorzy obawiają się uzależnienia od nich i mają pewne obiekcje co do skutków jakie wywołują leki .Jest to niczym innym jak strach przed nieznanym, które może zburzyć ich dotychczasowe życie. Często się też zdarza, że pacjenci do ostatniej chwili nie uznają depresji za chorobę i są zdania, że nie potrzebne jest im jakiekolwiek leczenie. Zatem dla wszystkich nas jest logiczne, że te obawy są nieuzasadnione jednak wielokrotnie w chorym toczy się konflikt, z którym nie jest sobie w stanie sam poradzić. Ciągłe lęki, strach., poczucie beznadziejności i winy są najczęstszymi reakcjami chorego. Często ciężko mu uwierzyć, że za pomocą leków psychotropowych pozbędzie się tych odczuć. Leczenie tego typy preparatami jest w pełni bezpieczne i nie mają one niepowołanych efektów ubocznych a obawy pacjentów są nieuzasadnione. Leki przeciwdepresyjne ujawniają swoje działanie dopiero po pewnym czasie (2-4 tygodnie), konieczne jest przyjmowanie leków regularnie przez dłuższy czas. Aby mieć pewność, że objawy choroby nie powrócą warto przyjmować je również po ustąpieniu depresji a o konkretnym czasie trwania tej kuracji z całą pewnością powinien zadecydować lekarz prowadzący.
Istnieje również inny sposób leczenia tzw. uzupełniającego jest to psychoterapia indywidualna lub grupowa. Stała się ona bardzo popularną formą leczenia w dzisiejszych czasach. Jest to przede wszystkim rozmowa z odpowiednio przygotowanym specjalistą. Bardzo ważną rolę w życiu chorego odgrywa wsparcie rodziny i przyjaciół jak i również dobry kontakt pacjenta z lekarzem. Postawa rodziny nie powinna być bierna w okresie choroby bliskiego. Nie wystarczą jedynie słowa: : „weź się w garść” bo ta choroba polega właśnie na niemożności „wzięcia się w garść”. Zatem warto ograniczyć choremu podejmowanie trudnych decyzji i zrzucania na niego ciężaru własnych kłopotów. Niech on czuje, że cieszymy się z jego drobnych sukcesów i wierzymy w niego. Wzmocniona w ten sposób osoba może realistycznie spojrzeć na siebie i innych ludzi.