Błonica to zakaźna choroba bakteryjna. Schorzenie zamiennie określane jest jako dyfteryt, a ze względu na swój ciężki przebieg może prowadzić nawet do śmierci. Maczugowiec błonicy to bakteria wywołująca dyfteryt, choroba przenoszona jest drogą kropelkową. Dowiedz się więcej o tym, co to jest błonica, jak ją rozpoznać i leczyć.
Czym jest dyfteryt i jak się objawia?
Dyfteryt jest chorobą zakaźną atakującą błony śluzowe górnych dróg oddechowych, ale nie tylko. W niektórych przypadkach błonica zajmuje także spojówki, ucho środkowe, a nawet błony śluzowe znajdujące się w narządach płciowych. Bakterie znajdujące się w organizmie produkują toksynę. Ta przedostaje się do krwi przez uszkodzone błony śluzowe. W ten sposób może atakować niemal wszystkie narządy wewnętrzne – serce, wątrobę, czy nerki.
Poszczególne błonica objawy zależą od typu schorzenia atakującego organizm. Choroba ma bowiem kilka postaci. Do najczęściej występujących symptomów zaliczyć można:
- nalot na migdałkach, wysoka temperatura ciała, bladość skóry w przypadku błonicy gardłowej,
- duszność, kaszel, chrypka w przypadku błonicy krtani,
- osłabienie, wysoka temperatura ciała, nieprawidłowy rytm serca, problemy z połykaniem podczas błonicy toksycznej.
Pierwsze objawy choroby nie muszą pojawić się natychmiast po tym, jak dana osoba złapała dyfteryt – choroba może wylęgać się bowiem nawet kilka dni, a pierwsze błonica objawy pojawić się mogą na długo po kontakcie z nosicielem.
Zatem, w jaki sposób wywoływana jest choroba?
Przyczyny błonicy
Znane objawy błonicy wystąpić mogą w wyniku kontaktu z nosicielem. Dyfteryt roznosi się bowiem drogą kropelkową i może przedostawać się do organizmu poprzez bliski kontakt z osobą zakażoną. Poza drogą kropelkową, błonica może zostać przeniesiona na nowy organizm także poprzez kontakt z ranami lub zakażoną żywnością. Co ciekawe, nosicielem bakterii może być również ozdrowieniec.
Maczugowiec błonicy wytwarza toksynę błoniczą. To ona odpowiedzialna jest za pojawianie się pierwszych objawów choroby. Dyfteryt może zaatakować błony śluzowe gardła, nosa, krtani, a szkodliwe substancje wytwarzane przez bakterie prowadzą do powstawania tzw. błon rzekomych. Każda próba ich wycięcia powoduje krwawienie, a nieprawidłowa terapia choroby prowadzić może do śmierci.
Znane sposoby leczenia błonicy
Podstawowym krokiem w walce z błonicą jest odizolowanie chorego. Ważne jest rozpoznanie typu zakażenia, aby następnie dobrać do niego właściwą terapię. Walka z chorobą błonicy zwykle przyjmuje formę antybiotykoterapii. Osobie zakażonej podaje się penicylinę, która atakuje bakterie znajdujące się w organizmie. Aby zapobiec działaniu substancji wytwarzanych przez maczugowce choremu zaleca się przyjmowanie antytoksyn. Lecząc dyfteryt nie można zapominać o higienie – to ważne szczególnie, gdy choroba zaatakowała dziecko. Istotne, by kąpać ciało dziecka tak, jak do tej pory.
Możliwe powikłania i zapobieganie chorobie
Jak już zostało wspomniane, dyfteryt może prowadzić do śmierci. Toksyny wytwarzane przez maczugowce mogą także wywoływać trwałe uszkodzenia narządów wewnętrznych. W zależności od tego, jakie są objawy błonicy oraz jaki typ choroby zaatakował daną osobę, może dojść do trwałego uszkodzenia serca, czy dysfunkcji w układzie oddechowym. Ze względu na charakter schorzenia zaleca się, by po przebytej chorobie odpocząć i dać sobie czas na powrót do standardowego tempa życia. Co ciekawe, dyfteryt to choroba na którą można się zaszczepić. Podaje się ją dzieciom, jeszcze zanim rozpoczęły naukę w szkole.
Wiadomo już, co to jest błonica oraz co ją powoduje. W leczeniu choroby istotne jest rozpoznanie jej rodzaju, a następnie zastosowanie antybiotykoterapii. Trzeba wiedzieć, że błonica to choroba zakaźna, przenoszona drogą kropelkową. Pierwsze objawy błonicy mogą pojawić się na długo po kontakcie z nosicielem. Istotne jest więc obserwowanie własnego ciała i nieignorowanie symptomów mogących świadczyć o zakażeniu.
Źródło:
- Leczenie błonicy w ujęciu Jana Witalisa Bączkiewicza, A. Kierzek, J. Kuciel-Lewandowska, Wyd. Pediatria Polska, 2011.