Pojawienie się zmian skórnych oraz uporczywego świądu w okolicach pachwin mogą być dla nas sygnałem, że doszło do zakażenia. Ze względu na dogodność warunków bytowania, drobnoustroje bardzo często wybierają właśnie to miejsce do rozmnażania. Warto jak najszybciej podjąć odpowiednie leczenie, gdyż zaniechanie tego działania skutkować będzie rozprzestrzenieniem zmian chorobowych. Z poniższego artykułu dowiesz się między innymi, jak wygląda grzybica pachwin oraz co ją powoduje. Poruszony zostanie również temat dotyczący leczenia grzybicy pachwinowej.
Czym jest grzybica pachwin?
Skóra człowieka zamieszkiwana jest przez wiele rodzajów grzybów, które wraz z bakteriami, wirusami oraz roztoczami tworzą jej mikrobiom. Jeżeli żyją ze sobą w równowadze ilościowej, to nie jesteśmy nawet świadomi ich obecności. Problem zaczyna się wtedy, kiedy stworzymy im odpowiednie warunki do tego, aby się namnożyły.
Skutki jakie niesie za sobą grzybica pachwin zaczynają być uciążliwe i często wpływają na komfort życia chorego. Pojawia się zakażenie skóry, któremu przeważnie towarzyszy uporczywy świąd i pieczenie. Fakt ten sprawia, że nie myślimy o niczym innym, niż załagodzenie tego stanu.
Pachwiny to idealne miejsce do tego, aby namnożyć drobnoustroje. Są bowiem wilgotne, a temperatura w ich obrębie jest podwyższona. Każdy ruch powoduje ocieranie oraz produkcję potu, co tylko wzmaga ryzyko zakażenia oraz zaostrza objawy u osób, u których choroba została już wcześniej zdiagnozowana.
Grzybica pachwin jak wygląda i kogo dotyczy?
Grzybica pachwin zazwyczaj dotyczy mężczyzn oraz nastoletnich chłopców, zwłaszcza tych aktywnych fizycznie. Wiąże się to głównie z ich budową anatomiczną, która wpływa na wzmożoną potliwość pachwin. Co więcej utrudnia ich wentylację oraz ogranicza dostęp tlenu niezbędnego w procesie gojenia się ran i otarć.
Grzybica pachwin to zatem bardzo nieprzyjemna zakaźna choroba intymna. Za pojawienie się tego schorzenia odpowiedzialne są najczęściej dermatofity, czyli organizmy żywiące się keratyną. Jest to białko fibrylarne naturalnie występujące w organizmie, w tym również w naskórku. Grzybami, które najczęściej atakują nasz organizm, są: Trichophyton rumrum, Epidermophyton floccosum oraz Trichophyton mentagrophytes var. interdigitale. Związane jest to, z tym że organizmy te preferują naszą skórę, włosy oraz paznokcie. Często też grzybica pachwin występuje równolegle z grzybicą stóp. Możliwe jest również przeniesienie patogenów z jednego miejsca do drugiego.
Ze względu na to, że problem ten dotyczy miejsc intymnych, przeważnie też jest dość wstydliwy. Z tego też powodu wiele osób niepotrzebnie zwleka z wizytą u lekarza. Akurat w tym przypadku nie ma żadnych szans na to, że wysypka i zaczerwienienie w pachwinach znikną samoczynnie. Opóźnione leczenie może natomiast doprowadzić do przykrych konsekwencji w postaci zaostrzenia objawów oraz rozprzestrzenienia się choroby o dodatkowe narządy. Może dojść np. do grzybiczego zakażenia narządów płciowych.
Przyczyny grzybicy pachwinowej
Główną przyczyną pojawienia się wysypki i krost w pachwinach jest bezpośredni bądź pośredni kontakt z patogenami. Warto jednak wiedzieć, że choroba ta nie rozwinie się w zdrowym organizmie. Czynniki chorobotwórcze nie mają bowiem żadnej możliwości do tego, aby zaatakować zdrową skórę.
Tak więc, w celu namnożenia się grzybów, muszą równocześnie pojawić się bodźce, które umożliwią im, przedostanie się przez powłoki skórne. Do sytuacji tej dochodzi zazwyczaj w wyniku osłabienia organizmu przez chorobę przewlekłą, bądź inne czynniki mechaniczne.
Grzybica pachwin została zaobserwowana jako dolegliwość, która dotyczy zazwyczaj osób z cukrzycą, nadmierną potliwością, otyłością, a także innymi schorzeniami skórnymi np. atopowym zapaleniem skóry. Problemem są również obcisłe ubrania ze sztucznych materiałów, które nie przepuszczają powietrza. Prowadzą zazwyczaj do powstawania otarć, a uszkodzony naskórek i wilgoć to właśnie to, co dermatofity lubią najbardziej.
Grzyby bytować mogą w szczególności na ręcznikach, gąbkach oraz bieliźnie, dlatego też wskazane jest unikanie cudzych przyborów higienicznych.
Jak wygląda grzybica pachwin?
Objawy rozwijającej się grzybicy są dość charakterystyczne. Początkowo jest to jedynie zaczerwienienie w pachwinach, zazwyczaj zlokalizowane od wewnętrznej strony uda. Ma nieregularny kształt oraz wypukły obwód. Pojawia się zazwyczaj po obu stronach i przyjmuje charakter zmian rumieniowatych. Początkowo jego barwa jest czerwona, lecz z czasem dochodzi do jej gradacji, w wyniku której przyjmuje ciemnobrązowy kolor z prześwitami pośrodku. Przejaśnienia w centralnej części zmiany spowodowane są w głównej mierze złuszczaniem się i pękaniem skóry.
Grzybica pachwin często niesie za sobą również wysypka, krosty, pęcherzyki lub grudki w pachwinach. Objawom tym towarzyszy nieprzyjemne uczucie świądu bądź pieczenia. Nie należy jednak drapać tych miejsc, gdyż może to prowadzić do nadkażeń, które tylko zaostrzą objawy choroby. Swędzenie moszny i pachwin jest najbardziej uciążliwe podczas wysiłku. Dzieje się tak na skutej zwiększonej potliwości. Grzybica pachwin może również nieść nieprzyjemny zapach, przez co ciągle czujemy się nieświeżo.
W przypadku zauważenia pierwszych objawów grzybicy pachwinowej należy niezwłocznie udać się do lekarza. Zaawansowany stan choroby może bowiem atakować znacznie większą powierzchnię, w tym okolice podbrzusza, odbytu, pośladków oraz zewnętrznych narządów płciowych. Niewskazane jest również leczenie grzybicy pachwinowej na własną rękę, nawet wtedy, kiedy wiemy, jak wygląda. Jest to nie tylko nieskuteczne, ale również nie gwarantuje całkowitego pozbycia się schorzenia. Zmiany grzybicze mają bowiem charakter nawrotowy.
Diagnostyka grzybicy pachwin
W przypadku wystąpienia jakichkolwiek dolegliwości zdrowotnych diagnostyka powinna zostać rozpoczęta niezwłocznie. Zwlekanie z wizytą u lekarza utrudnia leczenie grzybicy pachwinowej, zwłaszcza w sytuacji, w której grzyby znacząco się namnożyły i rozprzestrzeniły. Specjalista nie tylko wdroży odpowiednie leczenie by grzybica pachwin została zażegnana, ale również wykluczy inne, podobne choroby.
Lekarzem specjalizującym się w tego typu schorzeniach jest dermatolog. W przypadku podejrzenia zmian grzybiczych zleca odpowiednie badania, które mają na celu potwierdzić diagnozę oraz określić rodzaj grzyba. Diagnostyka ta jest niezbędna, gdyż wpływa na skuteczność leczenia grzybicy pachwinowej, co może również znacząco zmniejszyć długość terapii.
Pierwszym krokiem jest zatem wykonanie badania mikologicznego na obecność grzybów. Pobierana zostaje próbka, która następnie poddana jest szczegółowemu wywiadowi pod mikroskopem. Dzięki temu działaniu można wstępnie określić rodzaj grzyba. Pewności doda nam jednak dopiero wykonanie posiewu. Niestety na jego wynik należy poczekać nawet kilka tygodni, gdyż badanie to wymaga namnożenia grzyba na odpowiednim podłożu.
Leczenie grzybicy pachwinowej
Sposób leczenia grzybicy pachwinowej zależy w głównej mierze od stopnia zaawansowania choroby oraz obszarów nią objętych. W przypadku niewielkich ognisk chorobowych lekarz zazwyczaj rozpoczyna działania od zastosowania środków działających miejscowo. Są to wszelkiego rodzaju maści, kremy oraz żele zawierające substancje przeciwgrzybicze.
Na rynku znajdziemy wiele preparatów tego typu dostępnych bez recepty. Ich zastosowanie powinniśmy jednak za każdym razem skonsultować z lekarzem. W tej sytuacji ważne jest bowiem odpowiednie dopasowanie preparatu, gdyż wpływa na powodzenie kuracji. Najczęściej zaleca się stosowanie cyklopiroksolaminy dostępnej pod postacią kremu, żelu bądź płynu. Skuteczna jest również terbinafina.
Zadaniem preparatów o działaniu miejscowym jest zatrzymanie namnażania się grzybów. Wraz z tym procesem znikają również typowe dolegliwości chorobowe — zaczerwienienie, wysypka, krosty w pachwinach, a także swędzenie moszny i pachwin. Terapia tego typu trwa zazwyczaj od 2 do 4 tygodni.
Domowe sposoby na pozbycie się grzybicy pachwin
Powinniście wiedzieć, iż grzybica pachwin nie powinna być leczona na własną rękę. Może to tylko zaostrzyć stan choroby i doprowadzić do jej rozprzestrzenienia. Jest to bowiem schorzenie wymagające odpowiedniej terapii, która często jest długotrwała i niezwykle trudna. Są jednak pewne czynności, które mogą wspomóc kurację.
Najistotniejszą kwestią jest odpowiednia higiena ciała oraz zadbanie o to, aby noszona przez nas bielizna i odzież były zawsze świeże. Stosujmy jednak preparaty do skóry wrażliwej. Środki o dużym stopniu zaperfumowania mogą bowiem działać drażniąco na naszą skórę.
Wskazane jest także stosowanie produktów, które zmniejszają potliwość. Jednym z nich jest np. puder absorbujący. Należy jednak zastosować pewną przerwę pomiędzy tym preparatem a maściami. Nałożenie pudru na środek leczniczy utrudniłoby jego wchłanianie.
Ważny jest również rodzaj oraz rozmiar odzieży i bielizny, jaką nosimy. Wybierajmy tkaniny naturalne, które dobrze przepuszczają powietrze. Jednocześnie unikajmy odzieży syntetycznej oraz ciasnej bielizny, która mogłaby potęgować stan zapalny.