Artykuł partnera.

Miód Manuka jest obecnie uważany za najnowocześniejszy superfood, ale tak naprawdę w nowozelandzkiej tradycji jest znany od setek lat. Jego właściwości były już znane wśród rdzennych mieszkańców i był szeroko stosowany przez Maorysów na zmiany skórne, uszkodzenia tkanek, odleżyny, zapalenie skóry. Natomiast ze względu na swoje właściwości antybakteryjne i przeciwzapalne jest ważnym środkiem pomocniczym w przypadku zapalenia dziąseł, refluksu, wrzodów, kandydozy, grypy oraz jako stymulator układu odpornościowego. Aby jak najlepiej wykorzystać te produkty, zaleca się spożywanie miodu na zimno, unikając gorących napojów: ciepło może również zmniejszyć korzyści zdrowotne. Jednak nie tylko temperatura może wpływać na skuteczność terapeutyczną miodu Manuka: w grę wchodzi tu skrót MGO, obecny miodzie Manuka MGO 400+.

Miód Manuka: co oznacza skrót MGO?

Miód Manuka to naturalna żywność, produkowana głównie w Nowej Zelandii i Australii, uznana naukowo za naturalny środek antybakteryjny. W 2008 roku badania prowadzone przez profesora Thomasa Henle z Uniwersytetu w Dreźnie wykazały, że miód Manuka zawdzięcza swoje antybakteryjną i przeciwzapalne właśćiwości methylglyoxalowi, substancji, która tworzy się naturalnie w nektarze kwiatu Manuka i której stężenie w miodzie może być różne.

Skrót dla methylglyoxal to MGO i jest oparty na ilości MGO obecnego w miodzie. W rzeczywistości stężenie MGO może się różnić, a każdy słoik miodu Manuka jest testowany i klasyfikowany według naturalnego poziomu obecnego methylglyoxalu. Zrozumienie klasyfikacji jest proste: liczba podana po skrócie MGO wskazuje stężenie methylglyoxalu w rozpatrywanym produkcie.

Jak wybrać Miód Manuka według klasyfikacji MGO?

Ponieważ ilość MGO w produktach jest różna, wybierając miód Manuka należy wziąć pod uwagę jego stężenie w zależności od tego, jaki użytek chcemy z niego zrobić. Od dawki MGO zależą właściwości miodu, a zatem koszt będzie inny. Dawka może wynosić od 83 do 829 mg/kg i od niej zależą funkcje antybakteryjne i przeciwzapalne.

• Dzięki stężeniu 100 MGO/kg, Miód Manuka jest wskazany jako wsparcie w leczeniu zaburzeń grypy oraz jako pomoc we wzmacnianiu układu odpornościowego. Wystarczy zażyć jedną łyżeczkę na pusty żołądek przed śniadaniem, aby zapobiec sezonowym dolegliwościom, wirusom i gorączce.
• Od dawki 250 MGO/kg miód Manuka ma właściwości lecznicze i jest prawidłowym wsparciem przy objawach dolegliwości sezonowych, takich jak ból gardła, problemy z oddychaniem, osłabienie, kaszel. W tym przypadku zaleca się przyjmowanie jednej łyżeczki przed posiłkami, w sumie trzy porcje dziennie.
• W dawce 400 MGO/kg miód Manuka MGO 400+ to stężenie methylglyoxalu jest większe i polecany jest w leczeniu infekcji i zaburzeń układu pokarmowego, takich jak refluks, kandydoza czy wrzody. W tym stężeniu wskazany jest również do korzystnego działania na zmiany skórne i infekcje.
• Od dawki 550 MGO/ kg, miód Manuka jest wskazany przy silniejszych, bardziej inwazyjnych infekcjach zarówno układu pokarmowego, jak i skóry. Dobrze jest wybrać te produkty w przypadku zapalenia jelita grubego, żołądka czy ciężkich zmian skórnych i odleżyn.

Miód manuka: na czym polega klasyfikacja UMF?

Miód Manuka może również, ale nie musi posiadać certyfikat według klasyfikacji UMF, zwanej Unique Manuka Factor. Certyfikat UMF uzyskuje się poprzez reżim badawczy, który gwarantuje stężenie trzech kluczowych elementów korzystnych właściwości miodu Manuka. Należy jednak pamiętać, że nie każdy produkt posiada ten certyfikat, ponieważ głównym i najważniejszym jest MGO.

Certyfikacja czynnika UMF została opracowana od lat 80-tych, kiedy to na Uniwersytecie Waikato w Nowej Zelandii odkryto, że miód pochodzący z roślin Manuka ma niezwykłe właściwości antybakteryjne. Zauważono, że miód Manuka posiada czynnik o niezwykłych właściwościach antybakteryjnych, nazwany ponownie „Unique Manuka Factor”, czyli UMF.

W szczególności UMF mierzy stężenie DHA, czyli didroksyacetonu, substancji obecnej w kwiatach manuka, która poprzez enzymy pszczół jest przekształcana w methylglyoxal, zawartość MGO, methylglyoxalu, na kilogram oraz zawartość leptozyny, która musi być obecna w co najmniej 70% w całkowitej ilości w słoiku.