Loading...
Choroby

Jakie badania wykonać na trzustkę i wątrobę? Enzymy trzustkowe – normy

Kobieta z bólem w okolicach trzustki i wątroby

W sytuacjach, gdy nasze zdrowie nieco podupada, próbujemy chwycić się wszystkich możliwych i powszechnie dostępnych metod diagnostyki, tego co faktycznie może nam dolegać. Najpopularniejsze są oczywiście badania laboratoryjne, te wykonywane zarówno z krwi jak i moczu czy kału. Które jednak z nich należy wykonać, gdy szwankuje trzustka i wątroba? Dwa bardzo ważne narządy, których schorzenia mogą dawać podobne objawy, mają także podobne parametry oceny laboratoryjnej.

Enzymy trzustkowe – normy

Enzymy trzustkowe, a więc lipazaamylaza i elastaza to związki które znajdują się w soku wydzielniczym, a produkuje je część zewnątrz wydzielnicza trzustki. Stamtąd trafiają bezpośrednio do dwunastnicy, gdzie biorą udział w głównym trawieniu węglowodanów, ale też białek i tłuszczy. Sterowanie produkcji enzymów trzustkowych to rola układu pokarmowego, który reguluje wydzielanie enzymów w zależności od aktualnych potrzeb. Zaburzenie tego procesu może prowadzić do poważnych schorzeń całego przewodu pokarmowego, a nie tylko trzustki.

Sama amylaza to enzym, który wydziela zarówno trzustka jak i nasze ślinianki, dlatego spotykany jest on zarówno w ślinie jak i soku trzustkowym, rozpoczynając w jamie ustnej pierwsze trawienie cukrów. Jest to jeden z najważniejszych i najbardziej aktywnych enzymów w ciele człowieka. Prawidłowe stężenie powinno wynosić w moczu 10-490 U/I, a we krwi 25-125 U/I, przy czym u osób starszych zdarza się, że jest on nieco wyższy i mieści się w granicach 20-160 U/lJeśli w wyniku badań zobaczymy podwyższony poziom tego enzymu, może to świadczyć o:

  • zapaleniu trzustki;
  • urazie ślinianek,
  • zaawansowanym stadium alkoholizmu;
  • zapaleniu otrzewnej;
  • śwince;
  • niewydolności nerek;
  • nowotworze np. wątroby;
  • ciąży pozamacicznej.

Zbyt niski poziom enzymu, będącego przedstawicielem enzymów trawiących skrobię, to z kolei wskazówka to diagnostyki w kierunku rozległego uszkodzenia trzustki, np. przy ostrym piorunującym stanie zapalenia trzustki lub w zaawansowanym i przewlekłym chorowaniu na zapalenie trzustki. Poza trzustką uwagę może przykuć także problem choroby, jaką jest mukowiscydoza. W przypadku wątroby, niska aktywność amylazy świadczyć może i często bywa preludium, do ciężkiego jej uszkodzenia, powstałego np. w czasie zapalenia tego narządu. Na jej niską aktywność wpływają także leki, które obniżają ją, wiążąc wapń (np. cytryniany i szczawiany).

Lipaza normy. Co oznacza podwyższona lipaza?

Mężczyzna z problemami trzustki
Źródło: freepik.com
Przedstawicielem lipaz jest lipaza trzustkowa, a więc jeden z grupy enzymów, rozkładających tłuszcz do krótkich fragmentów kwasów tłuszczowych i alkoholu jakim jest glicerol. Jej forma w trzustce jest jednak nieaktywna i może zostać aktywowana dopiero w dwunastnicy przez wydzielane tam kwasy żółciowe, fosfolipidy oraz specjalne białka, tzw. kolipazy. Jakie są lipaza normy? Ocenę poddaje się w badaniu krwi, gdzie jej norma powinna wynosić 150 U/L.
Zbyt wysoki poziom lipazy to możliwe ostre, niekiedy nagłe zapalenie trzustki, ale także jej rak. Podwyższają poziom także pęknięte wrzody w dwunastnicy, czy stan zapalny otrzewnej. Pod kątem leków patrząc, na wyższy poziom lipazy wpływać może chociażby heparyna, która stosowana jest powszechnie do wspomagania pracy wątroby.

Elastaza w kale

Ostatnią grupą enzymów trzustkowych, o których należy wspomnieć jest elastaza. Jako enzym rozkładający białka, jego działanie polega na trawieniu dużych cząstek do mniejszych, zwanych peptydami. Nietrawiona przez układ trawienny wydalana jest z kałem, dlatego też może być oceniona w analizie próbek kału, w których według norm nie powinna przekroczyć poziomu 200ug/g masy kału.
Elastaza w kale i niskie jej stężenie wskazuje na:
  • stan zapalny trzustki;
  • niewydolność trzustki.

Jej poziom powinien być badanych w szczególności u osób narażonych na schorzenia i niewłaściwą pracę trzustki, czyli np. u diabetyków.

Źródła:

  • Chemia Medyczna, Patrick Graham L., 2019, wydawnictwo: PWN;
  • Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej, Dembińska-Kieć, J.W. Naskalski, B. Solnica, wyd. IV, 2017.
Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.