Loading...
Choroby

Jakie są przyczyny mizofonii i jak ją zdiagnozować?

Kobieta krzyczy przez megafon do mężczyzn chorujących na mizofonie

Mizofonia to inaczej wysoka nadwrażliwość na dźwięki pochodzące z otoczenia osoby chorej. Zaburzenie to zostało opisane oraz sklasyfikowane stosunkowo niedawno, bo w 2000 roku przez parę brytyjskich audiologów. Obecnie nadwrażliwość dźwiękowa znajduje się w psychiatrycznej klasyfikacji chorób DSM oraz ICD.

Jak objawia się mizofonia?

Mizofonia zwykle pojawiają się już na etapie dzieciństwa, powodując somatyczne oraz psychiczne reakcja na niektóre dźwięki. Najpopularniejszym objawem choroby jest poczucie lęku, bezsilności i silnego rozdrażnienia w reakcji na dany nieprzyjemny dźwięk. Niekiedy w skrajnych przypadkach może pojawić się także autoagresja oraz agresja. Mizofonia może także wywoływać objawy fizyczne tj. ból głowy, przyśpieszony puls, pocenie się czy nawet omdlenia. Zaburzenie może nasilać się z wiekiem, wielokrotnie prowadząc do porzucenia jakiegokolwiek życia społecznego i całkowitego wyizolowania się. Ponadto osoby chore wykazują także duże problemy z koncentracją, pamięcią oraz utrzymaniem relacji z osobami bliskimi.

Przyczyny mizofonii

Jako przyczynę mizofonii niekiedy wyróżnia się zwiększona liczba połączeń neuronalnych oraz wzmożoną aktywność pomiędzy nimi. Wpływa to na zarządzanie emocjami oraz przetwarzanie dźwięków. Badania rezonansem magnetycznym mogą także sugerować, że mizofonia powiązana jest ze zmianami w płacie czołowym mózgu. W efekcie mózg osoby dotkniętej zaburzeniem zaczyna postrzegać niektóre dźwięki w aspekcie zagrożenia. Warto wspomnieć, że nadwrażliwość dźwiękowa dużo częściej dotyczy osób z:

  • autyzmem,
  • zespołem Aspergera,
  • zaburzeniami opozycyjno- buntowniczymi,
  • depresją,
  • ADHD,
  • zespołem stresu pourazowego, 
  • boreliozą,
  • zespołem Tourette’a,
  • ubytkiem słuchu,
  • szumami usznymi.

Mizofonia – jak zdiagnozować i leczyć

Zdiagnozowanie mizofonii może być czasochłonne oraz problematyczne. Zaburzenie zwykle można rozpoznać metodą diagnostyki różnicowej. Niekiedy nadwrażliwość słuchowa mylona jest z zaburzeniami lękowymi, bądź obsesyjno- kompulsywnymi. Podobne objawy może wywoływać także choroba afektywna dwubiegunowa, fonofobia oraz hiperakuzja.

Zauważalne objawy mizofonii zawsze powinny być konsultowane ze specjalistą. Na początku zalecane jest badanie u otolaryngologa, które może okazać się pomocne w przypadku występowania np. szumów usznych czy zaburzeń słuchu. Jeżeli jednak mizofonia nie jest związana z problemami zdrowotnymi, konieczna będzie konsultacja z psychologiem bądź psychiatrą. Niestety obecnie nie istnieje lek farmakologiczny pozwalający na ograniczenie czy zminimalizowanie objawów nadwrażliwości. Skuteczną metodą jest więc noszenie słuchawek wygłuszających, stoperów dousznych lub słuchanie ulubionej muzyki, pozwalającej odciąć się od irytujących dźwięków otoczenia. Pomocna może okazać się również terapia poznawczo- behawioralna, psychoterapia lub metoda neurofeedbacku, polegająca na obserwacji pracy mózgu pacjenta na ekranie. Terapia pozwala na wypracowaniu pozytywnych reakcji swojego organizmu na zewnętrzne bodźce oraz nieprzyjemne dźwięki.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.