Loading...
ChorobyZdrowie

Krótkowzroczność – z czym to się wiąże, metody leczenia

Okulary

Do jednych z najczęściej występujących wad oka zalicza się krótkowzroczność. Wadę tę określa się także nazwą miopia. Wada ta polega na tym, że osoba nią dotknięta znajdujące się blisko przedmioty widzi bardzo dobrze. Zaś te, które znajdują się w oddali, widoczne są jak przez mgłę. Z uwagi na to, że miopia to wada występująca naprawdę bardzo często, warto poznać czynniki, które ją wywołują oraz jej najbardziej charakterystyczne objawy. Warto też dowiedzieć się, jak wada ta jest diagnozowania i poznać metody jej leczenia.

Miopia – jakie są przyczyny schorzenia?

Mimo że miopia jest jedną z częściej występujących wad wzroku, to jej przyczyn nie udało się dokładnie ustalić. Przypuszcza się, że krótkowzroczność to wada wzroku, która może mieć podłoże genetyczne. Ryzyko wystąpienia tej wady u dzieci znacznie więc rośnie, gdy jedno lub oboje rodziców jest krótkowidzami. Wada ta bardzo często występuje u wcześniaków. Obecnie wielu lekarzy okulistów podkreśla, że do powstania krótkowzroczności bardzo mocno przyczyniają się czynniki środowiskowe. Zalicza się do nich przede wszystkim pracę przy komputerze. Także długie przebywanie w pomieszczaniach ze sztucznym oświetleniem może skutkować powstaniem tej wady. Do czynników zwiększających rozwój krótkowzroczności zalicza się także cukrzycę i zaćmę.

Jakie są objawy krótkowzroczności?

Nieostre widzenie przedmiotów znajdujących się w oddali to typowy objaw krótkowzroczności. Często mrużenie oczu może również być objawem tej wady. Objaw ten pojawia się przede wszystkim u małych dzieci. Krótkowzroczność u dziecka może sugerować także zbliżanie zabawek do twarzy podczas ich oglądania, problemy z orientacją w przestrzeni oraz wybieranie głównie zabawek i przedmiotów, które znajdują się w pobliżu. U dzieci starszych i osób dorosłych o rozwoju krótkowzroczności świadczyć mogą świadczyć także takie objawy, jak:

  • uczucie zmęczenia oczu, któremu towarzyszą bóle głowy;
  • rozmazany obraz;
  • uczucie kłucia, pieczenia czy obecności obcego ciała pod powieką;
  • częste łzawienie oczu.

Objawów tych nie należy lekceważyć, trzeba jak najszybciej udać się do lekarza. Okulistę warto odwiedzać także profilaktycznie raz w roku czy raz na 2 lata.

Kobieta z okularami
Źródło: Pexels

Jakie są typy krótkowzroczności?

Krótkowzroczność to wada wzroku polegająca na tym, że promienie świetlne, które wpadają do oka, ogniskują się przed siatkówką. W przypadku oka zdrowego ogniskują się one na siatkówce. Wielkość wady określa się w dioptriach. Na tej podstawie można wyróżnić:

  • wadę niską – do minus 3 D;
  • wadę średnią. Mówimy o niej, gdy wielkość wady wynosi od minus 3 do minus 6 D;
  • wadę wysoką. Wysoka wada jest stwierdzana wtedy, gdy wynosi powyżej minus 6D.

Wyróżni się też 3 podstawowe typy krótkowzroczności: osiową, krzywiznową i refrakcyjną. W przypadku krótkowzroczności osiowej oko jest nadmiernie wydłużone. Krótkowzroczność krzywiznowa to wada wzroku polegająca na tym, że rogówka i soczewka oka są zbyt wypukłe. Krótkowzroczność refrakcyjna to wada, która rzadko ma związek z budową oka. Najczęściej ten typ krótkowzroczności powstaje u osób z chorobami współistniejącymi: cukrzycą lub zaćmą.

Krótkowzroczność refrakcyjna to więc wada wzroku polegająca na tym, że na soczewkę następuje zbyt mocne załamywanie docierających do niej promieni świetlnych. Krótkowzroczność rzadko rozwija się u osób w starszym wieku. Najczęściej pojawia się u dzieci i młodzieży. Po zakończeniu dojrzewania, a więc około 20. roku życia progresja wady ulega zahamowaniu.

Jak diagnozuje się krótkowzroczność?

Sposobem na zdiagnozowanie krótkowzroczności jest oczywiście badanie okulistyczne. W diagnostyce stosowane jest między innymi badanie oparte na regule Dondersa. W trakcie jego wykonywania wzrok chorego przy patrzeniu w dal koryguje się soczewkami rozpraszającymi.

Badanie rozpoczyna się oczywiście od najsłabszej soczewki. Jako miarę krótkowzroczności przyjmuje się najsłabszą soczewkę, która pozwoliła pacjentowi na ostre widzenie. Metoda Dondersa nie zawsze jednak sprawdza się u dzieci oraz w przypadku skurczu akomodacji. Aby postawić prawidłową diagnozę pozwalającą na skuteczne i prawidłowe leczenie, wykonuje się retinoskopię. Badanie to wymaga zniesienia akomodacji w badanym oku. Przed retinoskopią pacjentowi do oka zakrapla się więc atropinę lub cyklopentolat.

Okulista
Źródło: Pexels

Jakie są metody leczenia krótkowzroczności?

Wklęsłe soczewki rozpraszające to najbardziej popularna metoda leczenia krótkowzroczności. Metoda okularowa jest stosowana od lat. Przy bardzo małej krótkowzroczności okulary nie są jednak niezbędne. W przypadku wady średniej, czyli tej od minus 3 dioptrie są nie tylko zalecane, ale też konieczne. Okulary od centrum rogówki muszą być oddalone o 12 mm. Efekt nieostrego widzenia można dzisiaj zniwelować, nie tylko nosząc okulary.

Alternatywą dla okularów są soczewki kontaktowe. Obecnie krótkowzroczność leczy się także metodami chirurgicznymi. Różnią się one stopniem zaawansowania i innowacyjnością. Zdecydowanie najczęściej stosowana jest laserowa korekcja wzroku. Zabieg ten wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym.

Laserowa korekcja wzroku nie koryguje wady, ale ją likwiduje. Oznacza to, że dzięki niej krótkowzroczność jest wadą, która dzisiaj nie musi nam towarzyszyć całe życie. Stosowane przy wykonywaniu tego zabiegu lasery są całkowicie bezpieczne. Nie ma mowy o tym, aby światło lasera zostało skierowane w inne miejsce.

Kto może skorzystać z laserowej korekcji wad wzroku?

Laserowa korekcja wzroku to zabieg, który obecnie wykonuje każda klinika okulistyczna. Zabieg ten ma bardzo wiele zalet, jest też bezpieczny, ale nie może zostać wykonany u każdego pacjenta. Laserowa korekcja wzroku nie jest wykonywana u młodzieży. Laserowa korekcja wzroku wykonywana jest u osób powyżej 20. roku życia. Powód? Wada wzroku musi się ustabilizować. W innym przypadku zabieg okaże się bowiem mało skuteczny.

Laserowa korekcja wzroku to zabieg, który nie jest wykonywany także u osób z nasilonym zespołem suchego oka. Przeciwwskazaniem do zabiegu są także choroby autoimmunologiczne, nawracające stany zapalne rogówki i spojówek. Zabieg nie jest wykonywany także u osób, u których w ciągu ostatnich 12 miesięcy doszło do mocnego pogorszenia wady.

Okulistka z okularami
Źródło: Pexels

Czy laserowa korekcja wzroku jest skuteczna?

Laserowa korekcja wzroku to zabieg, z którego zdecydowana większość pacjentów jest bardzo zadowolona. Jedną bowiem z jego zalet jest to, że poprawa wzroku odczuwalna jest natychmiast. Plusem jest także krótki i bezbolesny okres rekonwalescencji. Warto wiedzieć, że laserowa korekcja wzorku to zabieg na całe życie. Gdy zabieg wykonywany jest u pacjentów z ustabilizowaną wadą, poprawa ostrości widzenia następuje na stałe.

Warto wiedzieć, że klinika wykonująca laserową korekcję wzroku wykonuje ten zabieg nie tylko u pacjentów z krótkowzrocznością. Laserowa korekcja wzroku sprawdza się także do usuwania innych wad. Może być zastosowana również w leczeniu astygmatyzmu i dalekowzroczności, a więc wad wzroku, które występują równie często jak krótkowzroczność. Zabieg laserowej korekcji wzroku nie jest niestety refundowany przez NFZ. Dzisiaj nawet duża wada wzroku może być korygowana laserem.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.