Łojotokowe zapalenie skóry to przewlekła i nawracająca choroba dermatologiczna. Najczęściej borykają się z tym problemem dorośli od 18 do 40 roku życia. Za przyczynę schorzenia odpowiada nadaktywność gruczołów łojowych, ale nie są to jedyne czynniki rozwoju stanu zapalnego. Zmiany skórne występują najczęściej na skórze głowy, ale też na twarzy, w pachwinach, pod pachami oraz na klatce piersiowej. Jak sobie radzić z tym uciążliwym schorzeniem?
Przyczyny i objawy choroby ŁZS
Łojotokowe zapalanie skóry związane jest z nadprodukcją sebum oraz ze współistniejącym zakażeniem grzybem drożdżopodobnym Malassezia furfur (Pityrosporum ovale). Objawy ŁZS u niemowląt przybierają charakter tzw. ciemieniuchy. Owłosioną skórę główki pokrywają grube (żółte lub białe) tłuste łuski, które najczęściej samoistnie zanikają. Natomiast u dorosłych mają tłuste, łuszczące się rumieniowe plamy na głowie, ale też na uszach, brwiach, klatce piersiowej, plecach i w fałdach nosowo-wargowych. Czasami pojawiają się również w zgięciach pach i pachwinach oraz za małżowiną uszną. Oprócz plam pojawia się często świąd, ubytek włosów, a nawet łysienie w miejscu występowania stanu zapalnego.
Te czynniki nasilają ŁZS
Nasilenie zmian skórnych przy ŁZS obserwuje się u chorych, którzy nadużywają alkoholu i palą papierosy. Również bardzo złym czynnikiem jest stres, obniżona odporność, tłusta cera i zła dieta. Ogromne zmęczenie ma również stres i przewlekła zmęczenie, stosowanie złych kosmetyków, predyspozycje genetyczne oraz narażenie na przebywanie w zanieczyszczonym środowisku. Ważne, aby w miarę możliwości unikać czynników, które mogą wywoływać lub pogłębiać stany zapalne na skórze.
Diagnoza i jak leczyć ŁZS – to warto wiedzieć!
Zdiagnozowanie ŁZS polega na przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego. Podczas rozmowy lekarz zapyta o pielęgnację skóry, przyjmowane leki i ogólnie styl życia pacjenta. Lekarz może stwierdzić schorzenie na podstawie zmian skórnych lub dodatkowo zleci badania dermatologiczne.
Leczenie jest długie, bo choroba ma reemisje, podczas których pogłębia się stan zapalny. Priorytetowo należy dbać o skórę, stosując dobrej jakości kosmetyki. Najlepsze są emolienty, które mocno nawilżają, regenerują i odnawiają płaszcz lipidowy skóry. Dobre efekty dają specjalne szampony przeciwłupieżowe lub przeciwgrzybicze. Natomiast do stosowania miejscowego na ciało stosuje się leki z glikokortysteroidami lub środki doustne przeciwgrzybicze w cięższej postaci ŁZS. Zazwyczaj jednak wystarczają stosowane miejscowo maści przeciwzapalne.
Olejek herbaciany na zmiany skórne
Nie każdy docenia działanie ziół i innych roślin leczniczych w stanach zapalnych skóry. Jedną z cennych produktów o dobrych właściwościach jest olejek z drzewa herbacianego. Działa bakterio i grzybostatycznie, reguluje wydzielanie sebum, działa przeciwzapalnie odbudowuje naskórek. Warto zebrać wiedzę na temat dobrych roślin leczniczych i podjąć wspomagające leczenie.
Trzeba działać kompleksowo, a nie skupiać się na jednym wymiarze walki z chorobą. Dermokosmetyki, emolienty, dobre odżywianie, aktywność fizyczna, unikanie stresu, zioła i wysypianie się – to podstawa do utrzymania skory w jak najlepszej kondycji.