Trening autogenny Schultza stanowi nazwę systemu ćwiczeń opracowanego w 1932 roku przez niemieckiego psychiatrę i psychoterapeutę, Johannesa Schultza. Mężczyzna oparł trening na wyborze niektórych metod stosowanych w medytacji zen oraz jodze, jednakże pozbawionych mistycznych aspektów. Najważniejszym elementem treningu jest zawarta w nazwie autogenność, polegająca na oddziaływaniu osoby mu się poddającej na swój własny układ nerwowy. Trening Schultza jest polecany w przypadku wspomagania leczenia zaburzeń psychosomatycznych, nerwic, a nawet niektórych schorzeń neurologicznych, stomatologicznych, czy zabiegów chirurgicznych.
Zasady treningu autogennego Schultza
Trening autogenny Schultza składa się z sześciu, następujących po sobie, elementów:
- uczucie ciężaru;
- uczucie ciepła;
- regulacja pracy serca;
- regulacja swobodnego oddychania;
- uczucie ciepła w splocie słonecznym;
- uczucie chłodu na czole.
Autogenny trening Schultza jest czynnością wymagającą uwagi oraz cierpliwości. Z zaleceń specjalistów można dowiedzieć się, że w początkowych dniach praktykowania, pojedyncze ćwiczenia nie powinny trwać dłużej niż pięć minut, tak, aby cały trening nie zajmował więcej czasu, niż pół godziny.
Przez pierwsze dwa tygodnie powinno się praktykować wyłącznie uczucie ciężaru, czyli pierwszy etap treningu; dopiero po tym czasie można przejść do kolejnego kroku. Zaleca się, aby powtarzać kolejne etapy w podstawowym treningu przez okres dwunastu tygodni.
Celem treningu powinno być przejęcie swobodnej kontroli nad swoim organizmem, aby móc skutecznie zapobiegać skutkom nadmiernego stresu i odpowiednio się relaksować w kryzysowych momentach. Właściwie wykonany trening przywraca równowagę między przywspółczulnym układem nerwowym a współczulnym układem nerwowym. Przywspółczulny układ odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie układu trawiennego, sercowo-naczyniowego oraz odpornościowego, oraz skutecznie obniża ciśnienie krwi.
Trening autogenny Schultza doskonale nadaje się dla osób, które żyją w dużym stresie, doświadczają napadów paniki i nie do końca wiedzą, jak mogłyby się odpowiednio zrelaksować. Wystarczy zaledwie pół godziny dziennie, aby poczuć efekty działania treningu. Autosugestia, porównywana do medytacji bądź wprowadzenia w stan lekkiej hipnozy, poprzez powtarzanie „czuję ciepło” lub „czuję ciężar” pozwala osiągnąć wymierne efekty.
Efekty po treningu Schultza
Zwolennicy treningu Schultza zgodnie twierdzą, że pozwala on pozbyć się nadmiernego stresu, łagodzi także objawy psychosomatyczne i związane z układem nerwowym, a nawet reguluje poziom hormonów oraz pomaga przy nadpobudliwości. Do wykonania treningu nie jest potrzebny specjalistyczny sprzęt ani większe przygotowania. Dużą zaletą jest także fakt, że mogą go wykonywać osoby w każdym przedziale wiekowym. Trening nie powoduje skutków ubocznych; wykonywany regularnie, przez pół godziny, nie tylko wpłynie na poziom stresu, ale usprawni pracę całego organizmu.
Jak prawidłowo wykonać trening Schultza?
Aby autogenny trening Schultza był skuteczny, powinien być wykonywany w cichym, spokojnym miejscu, w którym nikt nie będzie nam przeszkadzał. Usiądźmy zatem wygodnie i zamknijmy oczy. Postarajmy się całą naszą uwagę skupić na sobie. Następnie weźmy kilka głębokich, oczyszczających wdechów i wydechów, próbując mocno skoncentrować się na tym procesie. Następnie, zgodnie z kolejnymi etapami treningu, powinniśmy wydawać sobie polecenia: „czuję ciężar”, „czuję ciepło”, „czuję chłód” itd., skupiając się na poszczególnych częściach ciała. Na sam koniec, po myśli „jestem zrelaksowany_a”, otwieramy oczy: powinniśmy czuć przypływ pozytywnych emocji i uspokojenie. Autogenny trening daje mnóstwo satysfakcjonujących efektów.
Artykuł napisała:
Joanna Kot – copywriterka, wolontariuszka,
doktorantka Uniwersytetu Warszawskiego.
W wolnych chwilach piecze ciasta, wychowuje koty i słucha podcastów.
Źródło:
- Derra, Claus., Trening autogenny dla każdego, Wieczorek P. (tłum.), Amber, Warszawa: 2005.
-
Kowalski, Sylwester. Trening Autogenny Schultza. Media Group Consulting, 2015.