Wskaźnik BMD określa gęstość mineralną kości. Parametr ten sprawdzany jest w diagnostyce osteoporozy, podczas badania zwanego densytometrią.
Osteoporoza to choroba, która polega na stopniowym, wieloletnim odwapnianiu kości. Jej przebieg jest zwykle bezobjawowy, aż do momentu wystąpienia urazu i nieoczekiwanego złamania. Ryzyko zagrożenia tą chorobą, a także jej ostateczne rozpoznanie określić można jedynie poprzez wykonanie odpowiednich badań. Osteoporozę diagnozuje się przede wszystkim na podstawie tzw. wskaźnika BMD.
Czym jest wskaźnik BMD?
Wskaźnik BMD określa gęstość mineralną kości. Parametr ten sprawdzany jest w diagnostyce osteoporozy, podczas badania zwanego densytometrią. Pozwala ono nie tylko na trafne rozpoznanie choroby, ale też ułatwia ocenę ryzyka złamań osteoporotycznych u pacjenta. Wykorzystując wskaźnik BMD, lekarz może określić najlepszy sposób postępowania u chorych wymagających leczenia.
Densytometria przeprowadzana jest przy użyciu odpowiedniego aparatu rentgenowskiego. W zależności od części ciała poddawanej badaniu, pacjent przyjmuje pozycję leżącą lub siedzącą. Określanie gęstości mineralnej kości jest całkowicie bezpieczne. W trakcie badania emitowana jest nawet trzydziestokrotnie niższa dawka promieniowania, niż ta pochłaniana podczas tradycyjnego RTG klatki piersiowej.
Jak należy interpretować wynik badania densytometrycznego?
Wynik badania gęstości mineralnej kości opisywany jest dwoma głównymi parametrami. Prawidłowe wartości wskaźnika T mieszczą się w zakresie od +1,0 do -1,0, natomiast wskaźnika Z – powyżej 0. W przypadku odnotowania wartości wskaźnika T poniżej -2,5, diagnozowana jest osteoporoza.
Jeżeli pacjent przeszedł złamanie osteoporotyczne, cierpi na zaawansowaną postać choroby. W ten sposób rozpoznawana jest osteoporoza zarówno u mężczyzn po 65. roku życia, jak i kobiet po menopauzie.
Gdzie najczęściej dokonywana jest densytometria?
Gęstość mineralna określana może być na podstawie badania różnych obszarów kośćca. W przypadku rozpoznawania osteoporozy, miejscem zalecanym przez Światową Organizację Zdrowia WHO jest bliższy odcinek kości udowej w okolicy biodra.
Densytometrię przeprowadzić można również w rejonie odcinka lędźwiowego kręgosłupa lub kości przedramienia. Badanie całego szkieletu odbywa się przede wszystkim u dzieci – u dorosłych wyłącznie w szczególnych przypadkach.
Jak jeszcze rozpoznawana jest osteoporoza?
Gęstość mineralna kości nie jest jedynym czynnikiem, branym pod uwagę w diagnostyce osteoporozy. Badanie krwi pozwala na ocenę markerów osteogenezy i osteolizy, czyli poziomu tworzenia i rozpadu kości.
W ten sposób określane są również nieprawidłowości powodowane przez osteoporozę wtórną, spowodowaną przyjmowanymi lekami lub innymi schorzeniami. Osteoporoza może być rozpoznana także poprzez ocenę charakterystycznych zmian na podstawie zdjęcia rentgenowskiego.