Rutozyd, zwany inaczej rutyną czy witaminą P, często występuje w połączeniu z witaminą C w popularnych suplementach diety, które są polecane w sezonie jesienno-zimowym. Jednak rutyna co to? Jakie ma działanie rutozyd? Gdzie występuje rutozyd? Jak stosować rutozydy? Czy jego stosowanie jest bezpieczne? Jakie rutozyd działanie posiada?
Co to jest rutozyd? Rutyna a rutozyd
Często stawiamy sobie pytanie – rutyna co to? Nazwa „rutozyd” nie jest tak popularną nazwą jak „rutyna”. Jednak należy wiedzieć, że jest to ta sama substancja. Związek ten należy do grupy bioflawonoidów. Są to naturalne substancje aktywne pochodzenia roślinnego. W roślinach wykazują głównie właściwości antybakteryjne i antyoksydacyjne. Sama rutyna jest glikozydem kwercyny. Składa się wiec z dwucukru i kwercyny. Jej nazwa pochodzi od nazwy rośliny, z której pierwszy raz została wyekstraktowana: ruty ogrodowej. Czasem można na trafic na określenie „witamina P” w stosunku do rutyny. Nazwa „witamina P” jest jednak nazwą bledną. Rutyna witaminą nie jest i jej skojarzenie z witaminami wynika z tego, że często z nimi współwystępuje.
Co to jest rutyna? Rutyna właściwości. Rutyna działanie
Rutyna działa wszechstronnie. Najczęściej występuje w połączeniu z witaminą C w suplementach diety. Rutozyd hamuje utlenianie kwasu askorbinowego (nazwa chemiczna witaminy C), zwiększa jego wchłanianie oraz przedłuża jego działanie. Ta kombinacja jest popularna zwłaszcza w sezonie jesień-zima, kiedy najłatwiej nabawić się przeziębienia czy grypy. Sam rutozyd stosowany jest także w leczeniu chorób układu krążenia, miażdżycy, retinopatii cukrzycowej i innych problemów z siatkówką oka. Pomaga także w dolegliwościach związanych z niewydolnością żylną, jak z bólem czy obrzękami. Jest też składnikiem preparatów multiwitaminowych.
Rutyna działanie ma bardzo szerokie
Wśród działań rutozydu wymienia się:
- rozszerzanie naczyń krwionośnych,
- poprawa elastyczności naczyń krwionośnych,
- zmniejszanie przepuszczalności błon komórkowych,
- hamowanie utlenianie fosfolipidów błonowych, co wiąże się ze zmniejszaniem kruchości i uszczelnianiem naczyń krwionośnych,
- zapobieganie nadmiernej krzepliwości krwi,
- zapobieganie udarom i atakom serca,
- chronienie przed powstawaniem obrzęków i sińców,
- zapobieganie powstawaniu żylaków,
- przyspieszanie gojenia ran oraz stłuczeń,
- działanie przeciwzakrzepowe,
- ograniczanie kataru i pomoc w nieżycie błon śluzowych nosa,
- poprawa odporności organizmu,
- chronienie przed drobnoustrojami,
- działanie przeciwzapalne,
- działanie przeciwwirusowe,
- działanie przeciwbakteryjne,
- działanie przeciwwysiękowe,
- blokowanie niektórych reakcji alergicznych przez hamowanie wydzielania histaminy i bradykininy,
- zapobieganie powstawaniu wolnych rodników, neutralizowanie ich i asystowanie przy ich wydalaniu,
- ograniczanie toksyczności utlenionego cholesterolu.
Rutozyd jest substancją łatwo przyswajalną przez organizm dzięki czemu jest on bardzo skuteczny. Wykorzystywany jest też jako składnik w przemyśle kosmetycznym. Zawierają go kremy do twarzy czy balsamy do ciała, które mają zapobiegać problemom z naczynkami, rozstępami czy starzeniu się skóry.
Rutyna gdzie występuje naturalnie?
Rutyna gdzie występuje w postaci naturalnej? Otóż, rutynę pozyskuje się głównie z perłowca japońskiego, a ściślej z jego kwiatów, oraz z nasion gryki. Rutozyd występuje też w czarnym bzie, aronii, dziurawcu czy mięcie pieprzowej. Zawierają go też owoce i warzywa. Znajduje się też w cebuli, batatach, marchewce, pomidorach, cytrynach, jagodach, pomarańczach, limonkach czy brzoskwiniach. Wykazano jej obecność również w naparach z zielonej herbaty. Rutynę można więc organizmowi dostarczyć dzięki odpowiedniej diecie.
Rutyna w lekach i jej dawkowanie
Rutozyd najczęściej występuje w tabletkach, które można stosować 1-2 razy dziennie. Rzecz w tym, że nie występuje ona samodzielnie, tylko zawsze w połączeniu z witaminą C. Sugerując się stanem zdrowia, lekarz może zalecić zwiększenie ilości przyjmowanych suplementów z rutyną. Można ją zakupić bez recepty. Znaleźć ją można w maściach do kończyn dolnych. Służy wtedy wzmocnieniu naczyń krwionośnych i zmniejszeniu dyskomfortu związanego z powstawaniem żylaków.
Skutki nadmiernego stosowania rutyny
Rutyna jest składnikiem włączanym do wielu suplementów witaminowych przez co jest bardzo powszechna. Należy ją jednak stosować z rozwagą. Optymalna dawka tej substancji wynosi od 25 do 100 mg. Mimo tego, że nie wykazuje ona działania toksycznego i niepożądanego, należy zachować ostrożność, zwłaszcza w połączeniu z innymi substancjami.
Rutozyd może zmniejszać skuteczność leków przeciwdepresyjnych czy nasilić działanie leków przeciwzakrzepowych. Może też zwiększyć wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego i wzmacniać działanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Przy stosowaniu dużych dawek mogą także zacząć wytrącać się krysztaliki różnych substancji w mocz, co nazywane jest krystalurią. Na rutynę powinny uważać także kobiety w ciąży i karmiące piersią i skonsultować się z lekarzem przed wprowadzeniem suplementów z rutozydem do swojej diety.
Rutozydy – podsumowanie
Podsumowując, rutyna czy inaczej rutozyd jest popularnym składnikiem preparatów witaminowych. Zażywa się ją zazwyczaj w okresie jesienno-zimowym w połączeniu z witaminą C, którą rutyna stabilizuje i której wzmacnia działanie. Wzmacnia ona odporność i poprawia funkcjonowanie układu krwionośnego. Jednak mimo, że jej działanie jest korzystne, należy kontrolować przyjmowane dawki, aby uniknąć negatywnych konsekwencji wynikających z nadmiernego przyjmowania tej substancji, co wynika z interakcji z innymi przyjmowanymi substancjami
Autor:
Anita Chołody – absolwentka Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza
Bibliografia:
- Øyvind M. Andersen, Kenneth R. Markham, Flavonoids. Chemistry, Biochemistry, and Application, Boca Raton: CRC Press, 2006, s. 220.
- „foods in which the polyphenol Quercetin 3-O-rutinoside is found”. Phenol-Explorer v 3.6.
- „Flavonoids”. Micronutrient Information Center, Linus Pauling Institute, Oregon State University, Corvallis, Oregon. November 2015.
- RUTYNA – BUDOWA, WŁAŚCIWOŚCI Justyna Samaszko-Fiertek, Piotr Roguszczak, Barbara Dmochowska, Rafał Ślusarz, Janusz Madaj, Wiadomości chemiczne 2016, 70, 7-8.