W ostatnich latach obserwuje się istotny wzrost pojawiających się wad postawy – głównie u młodzieży i dzieci. Skolioza to problem, który niestety, ale ciągle narasta. Jeśli jesteś osobą, która zmaga się z tym schorzeniem, dowiedz się jak leczyć skoliozę, by codzienność była przyjemnością, a nie obawą przed tym, jak poradzisz sobie z bólem i dyskomfortem.
Dziewczynki narażone są znacznie bardziej
Wyróżnikiem skoliozy jest fakt, że częściej występuje ona u kobiet. Dziewczynki, w okresie przyspieszonego wzrostu, są aż siedmiokrotnie bardziej narażone na wystąpienie skoliozy niż chłopcy. Postęp skoliozy w XXI wieku zatrważa, a najliczniejszą grupę tego schorzenia, bo prawie 80%, stanowi skolioza idiopatyczna, czyli skolioza niewiadomego pochodzenia.
Hipotez powstawania skoliozy jest mnóstwo, jednak wiele z nich nie mają żadnego naukowego pokrycia. Bez wątpienia przy określaniu czynników wpływających na wystąpienie skoliozy, warto wziąć pod uwagę:
- uwarunkowania genetyczne,
- zaburzenia i problemy hormonalne,
- osłabienie mięśni kręgosłupa,
- deformację miednicy.
Kiedy skrzywienie to już skolioza?
Aby skrzywienie uznać za skoliozę, kąt odchylenia kręgosłupa według Cobba, musi wynosić co najmniej 10°. Oceny tej dokonuje się na podstawie zdjęcia RTG.
Skolioza jak leczyć?
Właściwą odpowiedź na to pytanie próbuje znaleźć wiele osób. Na proces leczenia skoliozy wpływa wiele czynników, między innymi:
- wielkość skrzywienia,
- wiek,
- typ deformacji,
- oraz tępo postępującego skrzywienia.
Zobaczmy jak wygląda proces leczenia u dzieci.

Jak się okazuje specjaliści zalecają zastosowanie fizjoterapii u dzieci borykających się ze schorzeniem poniżej 25 stopni według Cobba. Młodzież w bardziej zaawansowanym studium przypadku, powyżej 25 stopni według Cobba, powinna zastosować połączenie fizjoterapii ze specjalistycznym gorsetem. Z kolei zdiagnozowanie poważnego stopnia skoliozy – około 50 stopni według Cobba – w większości przypadków powinno zostać poddane rozważaniom o leczeniu operacyjnym.
Cel leczenia?
Prawidłowo przeprowadzone leczenie prowadzi do:
- zatrzymania progresji skrzywienia,
- zapobiegania dysfunkcjom oddechowym,
- leczenia dysfunkcji oddechowych, jeśli takie już występują,
- zapobiegania i leczenia dolegliwości bólowych,
- widocznej poprawy estetyki ciała, wskutek korekty postawy.
Dzisiejsza fizjoterapia wykorzystuje wiele metod leczenia. Niestety, pomimo stale powstających nowych form terapii, nadal brakuje takiej, która w 100% rozwiąże problem skoliozy.
Pierwsze oznaki skoliozy u dziecka
Dzieci, które niewiele przebywają na świeżym powietrzu i mają tym samym ograniczony dostęp do promieni słonecznych, są bardziej narażone na pojawienie się skoliozy.
Miejmy świadomość, że skolioza to wada cywilizacyjna, której nie warto ignorować, gdyż w przyszłości przynieść może poważne powikłania chorobowe.
Do podstawowych dysfunkcji towarzyszących skoliozie zaliczamy między innymi:
- ograniczenie lub brak świadomości własnej postawy, a to z kolei sprawia, że dziecko mało aktywnie uczestniczy w procesie stabilizacji i korekcji,
- nieprawidłowe wzorce postawy,
- zmniejszenie elastyczności więzadeł, mięśni i powięzi,
- spłycenie kifozy kręgosłupa w odcinku piersiowym,
- niewłaściwe i niesymetryczne obciążanie stóp,
- nieprawidłowa stabilizacja dolnej części tułowia,
- niewłaściwy mechanizm ruchów klatki piersiowej w czasie oddychania,
- zaburzenie równowagi napięcia mięśniowego po stronach ciała.
Rodzic powinien udać się do fizjoterapeuty w celu diagnostyki skoliozy, gdy zauważy następujące objawy:
- odstające łopatki od płaszczyzny pleców,
- garb po jednej stronie pleców,
- ramiona i biodra znajdują się na różnej wysokości
- wyraźniejsze wcięcie z jednej strony talii,
- przy zaawansowanej skoliozę różnicę w długości kończyn dolnych,
- jeden pośladek będzie bardziej wypukły, a drugi płaski.
Leczenie chorego powinno opierać się o jego indywidualne potrzeby. Fizjoterapia jest leczeniem zachowawczym, a jej celem jest uniknięcie operacji zniekształconego odcinka kręgosłupa. Jednak w wielu przypadkach operacja jest czymś nieuniknionym. Dbajmy zatem o swoją postawę, a co ważniejsze, o postawę swoich dzieci. Zdrowy styl życia i właściwa profilaktyka pozwoli, nawet jeśli nie w 100%, to w niewątpliwie dużym stopniu, uchronić nasze dzieci przed tak narastającym problemem, jakimi są wady postawy.
Źródło:
- H. Sęk, Psychologia zdrowia, PWN, Warszawa 2007.
- E. Misterska, Psychologiczne aspekty młodzieńczej skoliozy idiopatycznej jako choroby przewlekłej a różnice płciowe, [w:] Płeć, między ciałem umysłem i społeczeństwem, Wydawnictwo Naukowe Wydziału Nauk Społecznych UAM, 2011.