Tatuaże biomechaniczne – kiedyś nieznane, a przede wszystkim nierozumiane. Elementy biologiczne łączące się, wnikające, uzupełniające mechaniczną całość, albo odwrotnie. Co takiego stało się, że tattoo biomechanika pojawiło się i jeśli nie podbiło, to z pewnością stało się ważnym elementem świata tatuaży?
Nazywam się Giger, Hans, Rudolf Giger
Nikt nie przewidywał, że Obcy wyreżyserowany przez Ridleya Scotta stanie się początkiem, mody, kultu, kierunku artystycznego, który wpłynie także na sztukę tatuażu i zapoczątkuje biomechaniczny tatuaż.
Świat dziwacznych rur, urządzeń, sterowników, będących równoprawną częścią biologicznych elementów stał się nagle modny i porządany. Tatuażyści pełnymi garściami zaczęli korzystać z twórczości Gigera, a jego grafiki, zawarte w takich albumach jak Necronomicon, czy Arh+ stały się niemal biblią dla tych, którzy pokochali tatuaże w biomechaniczne wzory. Setki naśladowców i nowych trendów zrodziło się z twórczości Gigera, a mistrzowie tatuażu szybko przetworzyli to po swojemu, tworząc mistrzowskie tattoo z biomechaniką jako tematem wiodącym.
Rozdarte mięśnie Terminatora
Potem pojawił się terminator – potężny facet, skrywający w sobie siłę nie tylko swoich mięśni,ale także mechanicznego wnętrza. I o ile można było uszkodzić mu mięśniową tkankę, o tyle z tym, co miał w środku, tak łatwo już nie było. Wielu zafascynował obraz mechanizmów wystających z poszarpanych mięśni. Pojawiły się następne filmy, grafiki i komiksy, w których można było zobaczyć tytułowego Terminatora w różnych stadiach destrukcji zewnętrznej powłoki i wychodzenia na wierzch jego prawdziwej natury. Tatuaż biomechaniczny szybko podchwycił temat, a na ulicach można było zobaczyć różne siłowniki, prowadnice i opancerzone, metalowe elementy wytatuowane w ten sposób, jakby wystawały z żywego ciała.
Dlaczego to wszystko chwyciło?
Tatuaże biomechaniczne, wywodzące się od Gigera wpływają na tego, który je ogląda poprzez swoją wyjątkową obcość, zupełnie jakby pochodziły nie z tego świata, podkreślając inność i odrębność tego, kto je nosi. Biomechaniczny sztafaż to jakby próba oderwania się od czystej biologii i wyrażenie nadziei na przetrwanie w oparciu o znacznie trwalszy metal. To także przestroga: uważaj, bo za chwilę, coś z tych biomechanicznych wzorów może wyskoczyć, coś, co ci się z pewnością nie spodoba!
Nieco inaczej sprawa ma się z, ukrytymi pod mięśniami, siłownikami Terminatora. Tutaj wzór biomechaniczny ukazujący, widoczną przez uszkodzone ciało prawdziwą, „terminatorową” naturę, świadczyć ma o utajonej sile, mocy kryjącej się w ciele nosiciela i zapowiedź: jestem silny i jeśli mnie wkurzysz nie zawaham się tej siły użyć.
Biomechaniczny tatuaż stał się nowym, niespotykanym do tej pory, środkiem wyrazu. Zrobiony fachowo przez artystę, był czymś, co przykuwało wzrok i fascynowało, a przecież o to w tatuażu chodzi.
Przykładowe wzory
Rzecz jasna można analizować treść tatuaży naniesionych na mięśnie i zastanawiać się, co kierowało człowiekiem decydujący się na taki, a nie inny wzór. Przede wszystkim jednak należy skupić się na wyjątkowym pięknie wielu biomechanicznych tatuaży i artyzmie tatuażystów, którzy je stworzyli.
Źródło: biomechanicaltatto