Współcześnie tatuaże to już nie oznaka przynależności do świata przestępczego. To prawdziwa sztuka i jako taka swoje nurty i trendy ma także tatuaż. Biomechanika jest jednym z nich. Coraz częściej można zauważyć te wyjątkowe dzieła – nie tylko przyciągające uwagę, ale także fascynujące.
Co to są tatuaże biomechaniczne?
Tatuaże biomechaniczne, najczęściej znajdują się na ramionach, nogach, plecach lub klatce piersiowej. Zyskały popularność już we wczesnych latach 80-tych. Specyfiką tatuaży biomechanicznych jest najczęściej realistyczne przedstawienie elementów mechanicznych jako fragmentów ludzkiego ciała. Sprawiają wrażenie połączenia człowieka i maszyn, jak w starych, dobrych filmach o Terminatorze. Rozdarta skóra, spod której widać fragmenty mechanizmów – tak wyglądają te tatuaże.
Biomechanika to ponadto między innymi:
- koła zębate i przekładnie,
- kable,
- druty,
- amortyzatory,
- śruby,
- tłoki.
Poprzez szczegółowe przedstawienie wielu małych, pojedynczych części oraz umiejętną grę światła i cienia tatuażysta wprowadza genialny efekt 3D, a tym samym ożywia cyborga w tatuażu.
Doświadczeni tatuatorzy są w stanie stworzyć idealną iluzję optyczną w swoich pracach biomechanicznych. Narządy zastępowane są przewodami, kości amortyzatorami, a mięśnie częściami maszyn. Przeważnie postrzępiony wygląd wytatuowanych obszarów skóry dopełnia realistycznego obrazu cyborga.
Pierwsze tatuaże biomechaniczne były czarne i monochromatyczne, obecnie szeroka gama kolorów sprzyja realizmowi. Aby uzyskać optymalny efekt w takim tatuażu, biomechanika musi być specjalnością tatuatora. Tylko doświadczony artysta, który jest zaznajomiony z tą dziedziną, może sprawić, że człowiek i maszyna staną się jednością.
Miejsce dla tatuaży
Idealne miejsce na tatuaż biochemiczny zależy od indywidualnych preferencji, ale wielu ludzi uważa przedramię za idealne miejsce. Ta lokalizacja nie tylko jest dość płaska, co pozwala na precyzyjne i szczegółowe ukazanie skomplikowanych struktur biochemicznych, ale jest też łatwo widoczna, co pozwala noszącemu na pokazanie swojego tatuażu. Jednocześnie przedramię jest łatwo zakryć, co jest ważne dla tych, którzy mogą chcieć ukryć swój tatuaż w pewnych sytuacjach, na przykład w pracy. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że tatuaże są trwałe i mogą być bolesne, dlatego decyzja o ich zrobieniu powinna być dobrze przemyślana.
Ojciec biomechaniki
Skąd w ogóle wzięły się takie tatuaże? Biomechanika ma swojego ojca: jest nim Hans Rudolf Giger. H.R. Giger był artystą wizualnym i malarzem ze Szwajcarii, a także zdobywcą Oscarów. W jaki sposób malarz i artysta otrzymuje Oscara?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba najpierw wiedzieć, jak sklasyfikować sztukę Gigera. Giger był surrealistą. W jego pracach zawsze powracał temat i bohaterowie, nazwani przez niego samego biomechanoidami. Biomechanoidy to surrealistyczne i ponure połączenie elementów organicznych i mechanicznych. Giger dał upust swojemu talentowi i nieco pokręconej wyobraźni w obiecujących produkcjach filmowych. Był odpowiedzialny za wiele projektów, na przykład w filmie z 1978 roku „Obcy”. Tatuaż z „Obcego” to popularny motyw w nurcie biomechanicznym. Giger otrzymał za wizerunek kosmity Oscara w kategorii: „Najlepsze osiągnięcie za efekty wizualne”. Pracował również przy filmach „Obcy 3”, „Gatunki” i wiele innych.
