Żyworódka – roślina doniczkowa uprawiana na parapetach przez całe pokolenia babć i mam. Przed kilkunastoma laty została wyparta przez wiele innych roślin doniczkowych, by szturmem znowu zdobyć nasze domowe kwietniki, zgodnie z hasłem „dobre zawsze się wybroni”. Co jest w żyworódce cennego, że nie znika z czołówki uprawianych domowych roślin?

Bogaty skład soku z żyworódki

Okazuje się, ze żyworódka śmiało konkuruje z inną popularną rośliną doniczkową o prozdrowotnym działaniu wyciskanego soku, czyli z aloesem. Niesamowity skład soku z żyworódki jest zdumiewający. Zawiera przede wszystkim bardzo dużo witaminy C oraz mikroelementy: żelazo, krzem, potas, wapń, wapń, mangan, selen, cynk, miedź, glin i bor. Skład minerałów brzmi jak zestaw gotowej maści na problemy skórne, i rzeczywiście tak jest.

Sok z żyworódki do stosowania na zewnątrz

Najpopularniejsze zastosowanie żyworódki to łagodzenie i leczenie oparzeń, blizn, odleżyn a nawet ropnych stanów zapalnych towarzyszących trądzikowi.

Na rany i zmiany skórne działa dwukierunkowo:

1. przede wszystkim bakteriobójczo, dzięki wysokiej zawartości boru, który ma działanie antyseptyczne i ściągające
2. oraz witaminy C i krzemu, które przyśpieszają gojenie się ran.

Okazuje się, że również reguluje wydzielanie sebum przez skórę, co znakomicie poprawia kondycję cery tłustej. Tę właściwość zapewnia cynk, uznany za minerał piękności.

Sok z żyworódki ma również właściwości odmładzające. Duże ilości krzemu zawarte w żyworódce wspomagają syntezę kolagenu. Dodatkowo, krzem wzmacnia cebulki włosowe, stąd sok z żyworódki pomaga utrzymać czuprynę w znakomitej kondycji, a włosy są gęste i błyszczące.

Okłady z soku tej niepozornej rośliny zmniejszają opuchnięcia, szybciej leczą zasinienia i stłuczenia. Co ważne – łagodzi bóle dziąseł, leczy stany zapalne skóry, a nawet ropnie i hemoroidy.

Stosowanie wewnętrzne soku z żyworódki

Sok z żyworódki to stary i sprawdzony sposób na radzenie sobie z jesiennymi infekcjami. Jego profilaktyczne działanie sprawdza się w przypadku zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc (szczególnie na tle bakteryjnym), anginie, silnym kaszlu oraz dokuczliwym katarze.

Badania naukowe dowodzą, ze żyworódka stosowana wewnętrznie obniża ciśnienie i łagodzi dolegliwości żołądkowe, szczególnie przy współwystępowaniu wrzodów żołądka.

Jak stosować sok z żyworódki?

Ze względu na przyczynę, stosuje się różne formy preparatów z żyworódki. Co ważne, właściciele żyworodki w domowej uprawie doniczkowej, mogą je przygotować bez problemu dysponując własną rośliną i w sposób całkowicie bezproblemowy.

Preparaty zewnętrzne z soku z żyworódki:

• Metoda najprostsza to przyłożenie rozgniecionego (uprzednio umytego) liścia rośliny bezpośrednio na zmianę skórną (trądzikowy odczyn bakteryjny), egzemę, zasinienie, stłuczenie, małą ranę. Po kilkunastu minutach należy pozostałości rośliny z sokiem zmyć i ponownie zastosować w taki sam sposób.
• Kilka umytych liści zmiksować z wodą blenderem i przecisnąć przez sito lub gazę. Powstałym w ten sposób płynem można płukać włosy oraz stosować jako tonik do skóry twarzy i ciała.
• Liście z żyworódki umyte i silnie zgniecione należy wstawić do lodówki na kilka dni. Powstały gęsty sok należy przetrzeć przez sito. Stosować jako krople na zewnątrz lub jako podstawę do preparatów stosowanych wewnętrznie.

Preparaty wewnętrzne z soku z żyworódki:

• Leczniczo stosować 20 kropli żyworódki popijając wodą,
• nalewka z żyworódki (1/4 soku + 1 szklanka spirytusu, wymieszać i odstawić na pół roku) w rozcieńczonej formie może być stosowana do przecierania i dezynfekowania ran, wewnętrznie wzmacniająco nie więcej niż łyżka stołowa raz dziennie,
• w profilaktyce przeziębień okresu jesienno-zimowego – w szklance wody rozpuścić łyżkę miodu oraz łyżkę soku z żyworódki. Pić codziennie rano na czczo.

Żyworódka – przeciwwskazania

W przypadku stosowania leków przepisanych w ramach terapii w chorobach przewlekłych oraz innych, należy każdorazowo poinformować lekarza o stosowaniu preparatów z żyworódki. Nalewek na alkoholu nie wolno podawać dzieciom, a soku dzieciom przed 7 rokiem życia.

Uprawa żyworódki

Bogactwo prozdrowotnych właściwości żyworódki jest tym zdumiewające, że roślina jest bardzo niewymagająca w uprawie. Wymaga podlewania raz w tygodniu, a mięsiste liście, zawierające drogocenny sok, mają zdolność kumulowania wody. Stąd też nie zaschnie nawet podczas nieobecności urlopowej gospodarzy.

Bardzo łatwo się rozmnaża – wokół blaszek liściowych z czasem pojawiają się małe roślinki, które spadając na ziemię w doniczce, natychmiast się ukorzeniają. Stąd nazwa- żyworódka, czyli na liściach „rodzą się” małe roślinki gotowe do ukorzenienia i samodzielnego wzrostu.

Wystarczy zebrać z innej rośliny dwie-trzy małe roślinki z liści i umieścić je na wilgotnym podłożu.

Artykuł napisała:
Anna Nawrocka –  biolog,
specjalizująca się w poszukiwaniu zdrowia w roślinach wokół nas.

Źródło:

• Lebedeva A. A. i wsp., 2017, Bactericide, Immunomodulating, and Wound Healing Properties of Transgenic Kalanchoe pinnata Synergize with Antimicrobial Peptide Cecropin P1 In Vivo, Journal of Immunology Research.