Jak powstaje ropień zęba i jak skutecznie go leczyć?

Ropień zęba może powstać w wyniku przedostania się zakażenia bakteryjnego do zęba lub tkanek dziąsła. Z czego wynika ropień zęba i jak go leczyć? O tym, poniżej.

Co to jest ropień zęba?

Ropień zęba to proces zapalny, w którym w pobliżu korzenia zęba lub u jego podstawy powstaje jama wypełniona ropą. Ropień objawia się bólem o różnym natężeniu, który może przenosić się na ucho lub szyję.

Jeśli nie zostanie podjęte pilne leczenie, ropne zapalenie może przejść w poważniejszy stan i zagrozić życiu pacjenta. Dlatego warto dowiedzieć się więcej o rodzajach takiej infekcji, jej objawach i leczeniu.

Ropień zęba i jego przyczyny

Proces zapalny w strefie korzeniowej zęba może wystąpić z następujących przyczyn:

• Urazy szczęki (złamanie, pęknięcie). Ropień może naruszyć integralność szkliwa lub tkanek zęba;
• Niewłaściwa lub niedostateczna higiena (np. używanie źle zdezynfekowanych narzędzi podczas leczenia lub opieki profilaktycznej);
• Uszkodzenie błon śluzowych w jamie ustnej;
• Powikłania wynikające z przedwczesnego lub niewłaściwego leczenia chorób zębów (ubytki, torbiele, zapalenie miazgi, zapalenie przyzębia itp.);
• Choroby wirusowe (ból gardła, grypa), gdy patogeny dostają się do chorego obszaru przez krew.

Ropień zębowy, który rozwinął się na błonie śluzowej i skórze, może być przyczyną poważniejszych schorzeń innych narządów. W końcu w wyniku zapalenia powstają ogniska ropne, które zawsze niosą ze sobą znaczne niebezpieczeństwo

Rodzaje ropni

Trzy najczęściej diagnozowane rodzaje ropni zębopochodnych rozróżnia się na podstawie miejsca powstania ropnej jamy (kieszonki):

• Ropień podśluzówkowy (na samym szczycie korzenia zęba tworzy się kieszonka z ropą);
• Przyzębia (wypełniony ropą ubytek w tkance dziąsła obok korzenia);
• Dziąsła (w dziąsłach tworzy się kieszonka z ropą).

W każdym typie ropnia infekcja bakteryjna wnika do żywej tkanki w różny sposób. Gdy bakterie dostaną się do miękkiej wewnętrznej tkanki zęba (miazgi), tworzy się ropny proces okołowierzchołkowy.

Miazga jest tkanką łączną, która zawiera włókna nerwowe i naczynia krwionośne. Do zakażenia miazgi może dojść poprzez ubytki.

W przypadku różnych chorób dziąseł bakterie mogą przedostać się do tkanek dziąseł i spowodować powstanie ropnia przyzębia. Ten rodzaj zakażenia może rozprzestrzenić się na otaczające tkanki miękkie i kości.

Ropień przyzębia jest spowodowany przypadkowym przedostaniem się ciała obcego do miękkiej tkanki dziąsła, podczas szczotkowania lub żucia twardych pokarmów.

Objawy ropnia zęba

Najczęstszym objawem ropnia jest silny ból w okolicy zęba lub dziąsła. Najczęściej ból ma charakter pulsujący. Może to nastąpić nieoczekiwanie. Z czasem intensywność dolegliwości wzrasta, rozprzestrzeniając się na szczękę, szyję lub ucho.

Ból może stać się szczególnie uciążliwy, gdy pacjent kładzie się, aby odpocząć.

Istnieje również kilka innych objawów, na podstawie których można zdiagnozować ropień zęba:

• Bolesność podczas żucia;
• Zwiększona wrażliwość zębów na ciepło;
• Obrzęk dziąseł i węzłów chłonnych pod szczęką lub na szyi
• Zaczerwienienie tkanki dziąseł i przebarwienie powierzchni zębów;
• Słaby oddech.

Ponadto może wystąpić gorączka. Jeśli jama zapalna otworzy się, chory poczuje ulgę, a w jamie ustnej pojawi się nieprzyjemne uczucie związane z wypływającą ropą.

Jak leczyć ropień zęba?

Taki proces może leczyć tylko stomatolog. Jeśli jednak nie masz możliwości szybkiego dotarcia do lekarza, możesz leczyć ból za pomocą łatwo dostępnych leków przeciwzapalnych lub złagodzić dolegliwości, płucząc usta ciepłą, osoloną wodą.

Leczenie ropnia zęba polega na usunięciu zakażenia i złagodzeniu bólu. Przed rozpoczęciem leczenia może być konieczne wykonanie zdjęcia rentgenowskiego w celu określenia zasięgu zakażenia.

Stomatolog zaplanuje leczenie, w zależności od ciężkości zakażenia i rodzaju ropnia. Leczenie takiej patologii zazwyczaj obejmuje:

• Otwarcie jamy i odprowadzenie ropnej wydzieliny oraz oczyszczenie chorego obszaru roztworem soli fizjologicznej;
• Leczenie kanałowe. Nawiercenie zęba, usunięcie zainfekowanej miazgi, uszczelnienie leczonego ubytku i wypełnienie (w celu wzmocnienia zęba może być założona korona);
• Jeśli ząb jest poważnie uszkodzony, stomatolog może usunąć ząb i przeprowadzić jego drenaż;
• W przypadku rozległego zakażenia tkanek stomatolog przepisze antybiotyki, aby powstrzymać infekcję;
• Jeśli infekcja jest spowodowana ciałem obcym w dziąśle, lekarz usunie je i zastosuje roztwór soli fizjologicznej.
• Nawet jeśli jama z ropą już pękła, należy udać się do lekarza, aby wykluczyć ewentualne powikłania.

Etapy leczenia ropnia dziąsła

1. Badanie

Na podstawie badania opracowuje się plan leczenia. Jeżeli ząb można uratować, przeprowadza się leczenie zachowawcze. W przypadku poważnie uszkodzonego zęba zaleca się jego usunięcie.

2. Usunięcie przyczyny powstania ropnia (etiologiczne

Jeśli przyczyną ropnia jest ropień dziąsła, należy go otworzyć, odsączyć ropę, zastosować leczenie antyseptyczne i zaszyć błonę śluzową. W przypadku dużego zapalenia dziąseł zalecane jest: kompleksowe czyszczenie zębów, usunięcie płytki nazębnej i kamienia nazębnego.

W przypadku ropnia przyzębia wykonuje się nacięcie w celu usunięcia zakażenia, a ropa jest odprowadzana przez kanały zębowe. Rana jest dezynfekowana i rozpoczyna się leczenie zapalenia przyzębia. Kiretaż otwarty lub zamknięty jest zalecany w celu oczyszczenia kieszonek przyzębnych za pomocą urządzenia Vector. Zaleca się leczenie przeciwzapalne.

3. Zapalenie przyzębia okołowierzchołkowego leczy się poprzez otwarcie strumienia (periostitis) i usunięcie ropy

Kanały korzeniowe są oczyszczane, a ząb jest wypełniany. Jeśli leczenie nie jest możliwe, ząb jest usuwany. W przypadku zapalenia zęba, który nie uległ wyrżnięciu, usuwa się dodatkową tkankę zwaną „kapturkiem zębowym”. W przypadku peri-implantitis należy usunąć zmienioną zapalnie tkankę i oczyścić osady poddziąsłowe, aby umożliwić ponowne połączenie implantu z kością. Jeśli osseointegracja nie ulegnie poprawie, implant jest usuwany. Kość zostaje wzmocniona w celu wszczepienia drugiego implantu po 3-4 miesiącach.

4. W przypadku złamania zęba wskazana jest jego ekstrakcja. W przypadku jednoetapowej implantacji usuwana jest zmieniona zapalnie tkanka, przeprowadzana jest antybiotykoterapia.

Leczenie zachowawcze

W klinice periodontologicznej stosuje się leki miejscowe i ogólne w celu skutecznego wyleczenia błony śluzowej:

• Antybakteryjne — środki antyseptyczne, antybiotyki, środki przeciwdrobnoustrojowe, środki przeciwgrzybicze;
• Terapie przeciwzapalne – niesteroidowe NLPZ, steroidowe SPVP, enzymy nukleazy, inhibitory proteazy IP;
• Środki anaboliczne — witaminy, hormony, immunostymulanty.

Terapię stosuje się tylko po uprzednim zidentyfikowaniu patogenów i ich wrażliwości na leki. Lekarz przepisuje leki do leczenia domowego.

Obserwacja dyspensy. Jeden dzień po zabiegu lekarz ponownie bada jamę ustną pacjenta. Ocenić przebieg procesu zapalnego. W ciągu 1-2 dni po otwarciu ropnia zaleca się założenie opatrunku, wymianę drenu, irygację antyseptyczną.

Jakie leki są przepisywane po zabiegu?

Lekarz może przepisać następujące leki:

• Środki antyseptyczne. Do 14 dni przy stosowaniu do płukania gardła. Aktywny wobec bakterii i wirusów. Może to być hipertoniczny roztwór sody i soli lub inny.
• Środki organotropowe. Po antybiotykoterapii przepisuje się probiotyki w celu uregulowania mikroflory jelitowej.
• Środki przeciwdrobnoustrojowe. Wyznaczone, gdy proces zapalny postępuje, rozwija się ropne zapalenie okostnej, ropa rozprzestrzenia się poprzez krew, rozpoczyna się recesja dziąseł. Zalecany również w przypadku ogólnego zatrucia lub powikłań po zabiegach chirurgicznych.
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).
• Wyznaczony w pierwszym dniu po operacji. Mają one działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.

Czym grozi ropień zęba?

Bez leczenia zakażenie może rozprzestrzenić się na szczękę, szyję, głowę, a nawet mózg. W niektórych przypadkach rozprzestrzenianie się takiego zakażenia w organizmie może prowadzić do sepsy.

Jeśli ropniowi zęba towarzyszy wysoka gorączka z majaczeniem, obrzękiem twarzy, szybkim biciem serca i zaburzeniami połykania, konieczna jest pomoc lekarska w nagłych wypadkach. Objawy te wskazują na poważne i zagrażające życiu zakażenie.

Powikłania ropnia zęba

Zapalenie wymaga leczenia w odpowiednim czasie, ponieważ może prowadzić do poważnych konsekwencji dla całego organizmu. Nawet jeśli ból ustąpi chwilowo, nie jest to powód do rezygnacji z pracy. Przeciwnie, ulga może wskazywać na to, że korzeń już obumarł, a infekcja zaczęła rozprzestrzeniać się na całą szczękę i inne tkanki organizmu.

W żadnym wypadku nie należy podejmować leczenia na własną rękę: rozgrzewać guza, próbować go otworzyć. Nie należy lekceważyć rop, zwłaszcza w jamie ustnej. Takie działania zwykle prowadzą do powstania przetoki, co dodatkowo komplikuje sytuację. Oto konsekwencje zaawansowanego ropnia zęba:

• Flegma dna jamy ustnej — ciężki stopień zapalenia, który może być śmiertelny;
• Sepsa — ropa przedostająca się do krwiobiegu;
• Zapalenie śródpiersia — zapalenie śródpiersia, jedno z najcięższych powikłań ropnego zapalenia szczęki i żuchwy;
• Zapalenie opon mózgowych, zakrzepowe zapalenie żył i inne nieprzyjemne choroby.